sözün özü...

VuSLaT

Yönetim
Yönetici


Kendimizi yitirdik; ve münzevi hayallerde eklemledik ahlarımızı birbirine, düşlere karışan hayatımızı zincir yaptık.... Huzurun ak sayfalarına derunî sağanaklardan kan revan acılar gönderdik.... Gazeller ve kasideler hep yitik sevdalarda döndü… Ağladık geceler ve gündüzler boyu, ağlayacağız aylar ve yıllar yılı…

Haya… Aaah, en eski yitiğimiz…

Hayadan ötesi hayal, aslı yok bir düşünce…

Hayadan öte hayat, esası bozuk güne…
©Rasulehasret.com

 

VuSLaT

Yönetim
Yönetici
Bir gözyaşı, gül mevsiminde güle karşı akarsa aşk olur adı; sevgiyi damıtır en derin yerinden. Suçlardan sonra tenha gecelerde akarsa tövbedir tadı; gönülleri arıtır en kara kirinden. Bir gözyaşı, bir cevherdir, ateşten kaynayan. Özü sudur ama avuçta bir yalım, gönülde bir yangın olur. Bir ateştir aslında o, dumanı ah ile çıkan. Onun içindir ki yıkayarak yakar, yakarak yıkar. Arıtır ve eritir; temizler ve gizler… Fazilettir, diyettir… Bu yüzden denilir ki, gözyaşı yiğitler kârıdır ve civanmertler vakarıdır.
©Rasulehasret.com

Şaire unuttuğu mısrayı bir gözyaşı hatırlatır, şehrazat acılarını gözyaşıyla anlatır.....
 
Üst Alt