O deryâ kirlenmez
Rivâyet edilir ki: Zamânın Edirne vâlisi, adamlarından ikisine birer kese altın vererek; "Gidiniz. Bu altınlardan bir kesesini Şeyh Enis Dede' ye, diğerini de Şeyh Hasen Sezâî' ye veriniz" dedi. Vazifeliler Enis Dede' ye gelip parayı vermek istediklerinde, Enis Dede; "Evlâdım, vâli paşaya selâmlarımı söyleyiniz. Biz birşeyimiz kalmadığı zaman sahip olduklarımıza bakarız ve Rabbimize şükrederek ne kadar çok şeye sahip olduğumuzu anlarız. Siz lütfen bunu ihtiyâcı olan birine veriniz ki ben de memnun olayım" dedi. Bunun üzerine oradan ayrılan vazîfeliler Hasen Sezâî' nin "rahmetullahi aleyh" dergâhına doğru yola çıktılar.
Bu sırada da Sezaî Efendi' nin dergâhının esnafa olan borçları birikmiş olduğundan, ba' zı esnaf, alacaklarını istemek üzere dergâha gelmişlerdi. Hasen Sezâî alacaklıları iltifât ile karşılıyarak; "Buyurunuz. Lütfen oturunuz. Paranız gelmek üzeredir" dedi. Hasen Sezâî' nin yanında para olmadığını bilen yakınları, bu alacaklıların sıkıştırmasından, bu sebeple hocalarının zor durumda kalacağından dolayı üzgün idiler. Az sonra vâlinin adamları geldiler. Hasen Sezâî onları görünce; "Nerede kaldınız evlâtlarım. Bizleri beklettiniz. Şu altınları verin de alacaklıların hesaplarım kapatalım. Kendilerini bekletmeyelim" dedi. Oradakiler Sezâî hazretlerinin bu kerâmeti karşısında şaşırdılar. Hepsi onun talebesi oldular. Vâlinin adamları gelerek, gönderilen altınlar karşısında her iki zâtın nasıl hareket ettiklerini anlattılar. Vâlinin maksadı da zâten bunu öğrenmek idi. Enis Dede ile görüştüğünde; "Siz altınları kabûl etmediniz. Ama Hasen Sezâî Efendi aldı" dedi. Enis Dede tebessüm ederek; "O öyle bir deryâdır ki, ufacık kirli bir taş parçasının o deryâya düşmesiyle o deryâ kirlenmez. Deryânın büyüklüğü içinde erir kaybolur. Paraları, mutlaka bir ihtiyâç sebebiyle kabûl etmiştir. Yine mutlaka kendisi için değil, başkalarına fâideli olmak için kabûl etmiştir ve bunu kabûl etmesi de ihlâsına zarar vermez" dedi.
