İnsanı Küfre Düşüren sözler

harekat

Özel Üye





KÜFÜR SÖZLER


Küfür lûgatta, örtmek ve nimeti inkâr etmek mânâlarına gelir. Dinî anlamda ise, imân edilmesi gereken seylere imân
etmemek ve İslâm'ın imân esaslarına inanmamaktır.
Üç çesittir:
1- Cehl-i Küfür: Bir kimsenin, Allah'ın (CC) varlığını ve sıfatlarını cahilliği sebebiyle bilmemesidir.
2- İnadî ve İnkârî Küfür: Kisinin Allah'ın varlığına, inat ve inkârından dolayı imân etmemesidir.
3- Hükmî Küfür: Allahü teâlâ'nın ve Resûlullah'ın tekzîb alâmeti olarak bildirdikleri isleri yapmak veya sözleri söylemek,
ser'ân imân edilmesi gereken seylerle alay etmek suretiyle İslâm dairesinden çıkmaktır.
İnsan, bilmeden söylediği bir söz veya yaptığı bir hareketten dolayı dinden çıkar, bunun farkına da varmaz. Halk arasında
küfür sözleri yaygın olduğundan, bunu olağan bir sey zanneder; kendisini küfre götürdüğünü bilmez, mü'min olduğu
zannıyla kurtulus çarelerini de arastırmaz. Bu derece tehlike arzeden bir konuda titiz ve bilgili olmak, her müslümanın
vazifesidir.
İnsanı küfre götüren hâller ve sözler:
• Allahü teâlâ'yı (CC), Zât'ına uygun olmayan bir sekilde vasıflandırmak. "Allah bize zulmediyor", "Allah beni mi görüp
duyacak?", "Beni burada Allah bile göremez" ,"Bu ise Allah'ın gücü yetmez" vs. gibi...
• Allah'ın isimleriyle, emirleriyle alay etmek. "Ben Allah, mallah tanımam", "Namaz da neymis sanki" gibi...
• Allah'ın Cennet'le mükâfatlandıracağı, Cehennem'le azâb edeceği va'd ve vaîdlerini) inkâr etmek.
• "Allah'ın ortağı vardır", "Allah'ın esi, oğlu, kızı vardır" demek.
• Allah'a cahillik nisbet etmek.
• "Allah'ın eli uzundur" diyerek, Allah'ın bizim elimiz gibi eli olduğunu kasd etmek. Bununla Allah'ın kudreti
kasdediliyorsa, küfür olmaz.
• Gaybı bildiğini iddia etmek.
• Birisi için "O’nun hakkından Allah bile gelemez, ben nasıl geleyim?" demek.
• "Allah'ım, bana rahmetini vermek hususunda cimrilik etme!" demek.
• Herhangi bir sey için, "Allah'ın isi kalmamıs da, bunlarla mı uğrasıyor?" demek.
• "Allah falan kuluna bu kadar zenginlik veriyor da, bana niçin vermiyor; böyle adalet olur mu?" demek.
• "Ben sevap ve azâbtan uzağım" demek.
• Ölen kimsenin ruhunun, baska birine geçtiğine inanamak (Tenasüh nazariyesi)
• Allah'ın ruhunun, birisinin içine girdiğine (hulul) inanmak.
• "Ben Allah'ı uyanıkken gördüm", "Ben Allah'tan vahiy alıyorum" demek.
• Kur'ân-ı Kerim'den - tek bir âyet de olsa - inkâr etmek veya alay etmek.
• Kur'ân'ı kirli ve pis yerlere koymak, tahkir için yere atmak veya ayak altına almak.
• Kur'ân'a kendiliğinden ilâveler yapmak, eksiltmek veya bazı âyetleri değistirmek.
• Kur'ân'ı müzik âletleri esliğinde okumak.
• Peygamberlerin bir kısmını veya nebîliği sabit olan bir peygamberi inkâr etmek.
• Hz. Peygamberin (SAV) son peygamber olduğuna inanmamak.
• Peygamberlik iddiasında bulunmak.
• Peygamber’in (SAV) sünnet veya hadîslerini hafife alıp, alay etmek.
• Peygamberlere sihirbazlık vs. isnâd etmek.
• Peygamber’e (SAV) sövmek. (Bunu yapan kimse mürteddir, tevbesi kabul olmaz.)
• Kıyâmet'i, öldükten sonra dirilmeyi, kabir azabını, cennet ve cehennem'i inkâr etmek.
• "Sensiz cennet'i istemem", "falan kimseyle cennet'e bile girmem", "Allah bu isten dolayı bana cenneti verse, istemem"
demek.
• Hiristiyan ve yahudilerin azâb göreceklerini kabul etmemek.
• Zikirle alay etmek.
• Haram olan bir ise, meselâ sarap içmeye "Bismillah" diyerek Allah'ın adıyla baslamak.
• Namazın farz olduğunu inkâr etmek.
• Bilerek veya alay konusu olsun diye, Kabe'den baska bir yöne doğru namaza durmak.
• Abdestsiz-olduğunu bilerek namaz kılmak.
• Ezanla alay etmek, hakaret etmek.
• Din âlimlerini hafife almak, sövmek, kıyafetleriyle alay etmek.
• "Ben serîat tanımıyorum", "Benim seriatla isim yok", "serîat ve benzeri seyler beni tatmin etmez, nazarımda hükmü
yoktur" demek.
• Dinî ilimleri hafife almak. "Bu bilgiler neye yarar, kime fayda vermistir?" vs. gibi sözler söylemek.
• Kâfirlerin, İslâm'a uymayan dinî görüs ve hareketlerini beğenmek. Onların kutsal törenlerine katılmak, onlara
benzemeye çalısmak.
• Bir insanın zâtı ve rızası için kurban kesmek. (Bu sekilde kesilen kurbanın eti de haramdır. Misafire ikram niyetiyle
kurban kesmek sünnettir.)
• İbâdet maksadıyla insana secde etmek. (Secdeye müsaade eden de küfre girer. Bu secde, selâm maksadıyla olursa
haramdır.)
• Alay ve saka maksadıyla, küfre götürecek sözler söylemek.
• Saka da olsa, küfre götürecek sözleri, baskasına telkîn etmek.
• Haramı helâl, helâli haram kabul etmek. (Bu hüküm, haram veya helal olusu kesin olan veya kesin delillere dayanan
seyler içindir.) Kesin haram olan sevleri hafife almak.
• Yemeğe sövmek.
• Günahlarından ötürü "Ahirette hesaba çekileceksin" diye kendisini ikâz eden kimseye, "Oraya gidip gelen var mı, kim
haber veriyor?" demek.
• Ölen kimse için "Allahü teâlâ, vakitsiz canını aldı" demek.





 

faruk islam

Özel Üye
İnsanı İslamdan Çıkaran Şeyler
Birincisi: İbadette Allah’a ortak koşmak.
Allah (c.c) şöyle buyuruyor:
«Allah kendisine ortak koşulmasını asla bağışlamaz. Bundan başkasını dilediğine bağışlar.» (Nisa:116)
«Kim Allah’a ortak koşarsa muhakkak ki Allah ona cenneti haram eder. Varacağı yer ateştir. Zulmedenlerin yardımcıları yoktur.» (Maide:72)
İkincisi: Allah’la kendisi arasına aracılar koyan, onlara yalvaran, onlardan şefaat dileyen, onlara güvenen kimse alimlerin icmaı ile kafir olur.
Allah (c.c) şöyle buyuruyor:
«İyi bilinmelidir ki halis din Allah'ındır. Allah' tan başka dostlar edinenler: «Bizi Allah'a daha çok yaklaştırsınlar diye onlara ibadet ediyoruz» derler. Doğrusu Allah ayrılığa düştükleri şeylerde aralarında hüküm verecektir. Allah şüphesiz yalancı ve kafir olan kimseyi doğru yola eriştirmez.» (Zümer:3)
«Onlar Allah'tan başka kendilerine fayda da zarar da veremeyen şeylere taparlar ve: «Bunlar Allah katında şefaatçilerimizdir» derler. Ey Muhammed! De ki: «Göklerde ve yerde Allah'ın bilmediği birşeyi mi O'na haber veriyorsunuz?» Allah onların ortak koşmalarından münezzeh ve yücedir.» (Yunus:18)
Üçüncüsü: Müşrikleri tekfir etmemek ve onların kafir olduklarında şüphe etmek veya onların doğru yolda olduklarına inanmak.
Kur'an-ı Kerim'de ve Rasulullah'ın sünnetinde mü' min ve kafirlerin sıfatları mevcuttur. Bu sıfatlara göre insanlar hakkında mü'min veya kafir diye hüküm verilir. Allah ve rasulünün kafir ve müşrik olarak vasıflandırdığı kişileri müslüman olarak kabul etmek veya onların küfründe ve şirkinde şüphe etmek veya onları tekfir etmeye yanaşmamak Allah ve rasulünün hükmüne karşı çıkmak olacağından böyle düşünen kimse küfre girer.
Dördüncüsü: Kim Rasulullah (s.a.s)'den başkasının yolunun Rasulullah (s.a.s)'in yolundan daha iyi olduğunu yahut ondan başkasının hükmünün onun hükmünden daha güzel olduğunu söylerse kafirdir. Tağutların hükmünü Muhammed (s.a.s)'in hükmüne tercih edenler gibi...
Mesela aşağıdaki şeyler insanın küfre girmesine sebep olur:
a) - İnsanların çıkardıkları kanunların, İslam şeriatından üstün olduğuna inanmak. Yahut yirminci asırda İslam kanunlarını uygulamanın doğru olmadığına veya İslam'ın müslümanların geriliğine sebep olduğuna inanmak veyahut İslam'ın kişinin kendisiyle Rabbi arasındaki ilişkiyi düzenleyen vicdani bir mesele olup hayatın diğer işlerine karıştırılmayacağını söylemek.
b) - Bu çağda Allah'ın hükmünü uygulayıp hırsızın elini kesmenin ya da zina edeni taşlamanın doğru olmadığına inanmak.
c) - Hukuki işlemlerde ceza meselelerinde veya başka konularda Allah'ın indirdiği hükümlerden başka hükümlerin uygulanabileceğine inanmak. Başka hükümlerin şeriat hükmünden üstün olduğuna inanmadığı halde onları uygulayan da kafirdir. Çünkü bu şekilde Allah'ın haram kıldığını mübah kılabilir. Zina, şarab, faiz, Allah'ın şeriatından başkasıyla hükmetmek gibi Allah'ın haram kıldığı şeyleri mübah kılan kimse ise bütün alimlerin ittifakıyla kafir olur.
Allah (c.c) şöyle buyuruyor:
«Cahiliyyenin hükmünü mü istiyorlar? Yakinen (şeksiz, şüphesiz) inanan bir millet için Allah'tan daha iyi hüküm veren kim vardır?» (Maide: 50)
«Allah ve rasulü birşeye hükmettiği zaman inanan erkek ve kadına artık işlerinde başka yolu seçmek yaraşmaz. Allah'a ve rasulüne başkaldıran şüphesiz apaçık bir şekilde sapmış olur.» (Ahzab: 36)
Beşincisi: Allah'ın kitabı ve Rasulullah (s.a.s)'in sünnetinden herhangi birşeyi sevmemek veya beğenmemek. Bununla amel etse bile kafir olur.
Allah (c.c) şöyle buyuruyor:
«Hayır! Rabbine andolsun ki aralarında çekiştikleri şeylerde seni hakem tayin edip sonra senin verdiğin hükmü içlerinde bir sıkıntı duymadan tamamen kabul etmedikçe asla inanmış olmazlar.» (Nisa:65)
Altıncısı: Rasulullah (s.a.s)'in diniyle veya onun mükafat ve ceza olarak bildirdiği şeylerle alay etmek.
Allah (c.c) şöyle buyuruyor:
«Onlara soracak olursan: «Biz andolsun ki eğlenip oynuyorduk» diyecekler. De ki: «Allah'la, ayetleriyle ve Rasulüyle mi alay ediyorsunuz? Özür beyan etmeyin. inandıktan sonra küfre girdiniz.» (Tevbe: 65-66)
Yedincisi: Büyü yapmak. Karı-kocanın arasını açmaya çalışmak, birtakım şeytani usullere başvurarak insana istemediği şeyi yaptırmak hep büyü çeşitlerindendir. Kim buna razı olursa kafir olur.
Allah (c.c) şöyle buyuruyor:
«Şeytanların Süleyman'ın hükümdarlığı hakkında söylediklerine uydular. Oysa Süleyman kafir değildi. Ama insanlara sihri öğreten şeytanlar kafir olmuşlardı. Babil'de melek denilen Harut ve Marut'a birşey indirilmemiştir. Bu ikisi: «Biz sadece imtihan ediyoruz. Sakın küfre girme!» demedikçe kimseye birşey öğretmezlerdi. Halbuki bu ikisinden koca ile karısının arasını ayıracak şeyler öğreniyorlardı. Oysa Allah'ın izni olmadıkça kimseye zarar veremezlerdi. Kendilerine zarar verecek, faydalı olmayacak şeyler öğreniyorlardı. Andolsun ki onu satın alanın ahiretten bir nasibi olmadığını biliyorlardı. Kendilerini karşılığında sattıkları şeyin ne kötü olduğunu keşke bilselerdi.» (Bakara: 102)
Sekizincisi: Müşriklere yardım etmek ve onları müslümanlara karşı desteklemek.
Allah (c.c) şöyle buyuruyor:
«Ey iman edenler! Yahudi ve hristiyanları dostlar edinmeyin. Onlar birbirlerinin dostudurlar. Sizden kim onlara dost olursa, o da onlardandır. Allah zulmeden kimseleri doğru yola eriştirmez.» (Maide: 51)
Dokuzuncusu: Kim bazı insanların, Muhammed (s.a.s)'in şeriatı dışına çıkabileceklerine inanırsa kafir olur.
Allah (c.c) şöyle buyuruyor:
«Kim İslam'dan başka bir din ararsa bilsin ki (o din) ondan kabul edilmeyecek ve o kimse ahirette kaybedenlerden olacaktır.» (Al-i İmran: 85)
Onuncusu: Allah'ın dininden birşey öğrenmemek ve yapmamak suretiyle yüzçevirmek.
Allah (c.c) şöyle buyuruyor:
«Rabbinin ayetleri kendisine hatırlatılıp da onlardan yüzçeviren kimseden daha zalim var mıdır? Şüphesiz suçlulardan öc alacağız.» (Secde: 22)
Bu İslam'ı bozan şeyleri; müslüman şaka veya ciddi hatta korkarak bile yaparsa farketmez kafir olur. Yani İslam dininden çıkar. Eğer zorlamak sözkonusu ise dinden çıkmaz. (Zorlama; ölüm tehdidi veya vücuttan herhangi bir organın kesilmesi veya kişinin üzerinde ömür boy sakatlık bırakacak bir işkence veya mallarının alınması İslam'a ve müslümanlara çok büyük zarar verecek olan bir zenginin tüm malının gasbedilme korkusudur.)
Allah'ın azabına neden olacak amellerden ve O'nun can yakıcı azabından Allah'a sığınırız. Allah'ın salat ve selamı yarattıklarının en hayırlısı olan Muhammed (s.a.s)'in ve onun ehli beytinin ve mübarek sahabelerinin üzerine olsun.İMAM ZİYAEDDİN EL-KUDSİ
 
Üst Alt