RABB'ın soruyor: Ebubekir benden razı mı?

Muhtazaf

Yardımcı Yönetici (Şair|Yazar)
Yönetici
RABB'ın soruyor: Ebubekir benden razı mı?

عَنِ ابْنِ عُمَرَ ، رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ ، قَالَ : بَيْنَمَا النَّبِيُّ ، صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ، جَالِسٌ وَعِنْدَهُ أَبُو بَكْرٍ ، رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ ، عَلَيْهِ عَبَاءَةٌ قَدْ خَلَّهَا عَلَى صَدْرِهِ بِخِلالٍ ، إِذَا نَزَلَ عَلَيْهِ جِبْرِيلُ ، عَلَيْهِ السَّلامُ ، فَأَقْرَأَهُ مِنَ اللَّهِ السَّلامَ ، وَقَالَ لَهُ : يَا رَسُولَ اللَّهِ ، مَا لِي أَرَى أَبَا بَكْرٍ عَلَيْهِ عَبَاءَةٌ قَدْ خَلَّهَا عَلَى صَدْرِهِ بِخِلالٍ . قَالَ : " يَا جِبْرِيلُ ، أَنْفَقَ مَالَهُ عَلَيَّ قَبْلَ الْفَتْحِ " ، قَالَ : فَأَقْرِئْهُ مِنَ اللَّهِ السَّلامَ . وَقُلْ لَهُ : يَقُولُ لَكَ رَبُّكَ : أَرَاضٍ أَنْتَ عَنِّي فِي فَقْرِكَ أَمْ سَاخِطٌ ؟ قَالَ : فَالْتَفَتَ النَّبِيُّ ، صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ، إِلَى أَبِي بَكْرٍ فَقَالَ : " يَا أَبَا بَكْرٍ ، هَذَا جِبْرِيلُ يُقْرِئُكَ مِنَ اللَّهِ السَّلامَ وَيَقُولُ لَكَ : أَرَاضٍ أَنْتَ عَنِّي فِي فَقْرِكَ هَذَا أَمْ سَاخِطٌ ؟ " قَالَ : فَبَكَى أَبُو بَكْرٍ ، رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ ، وَقَالَ : أَعَلَى رَبِّي أَغْضَبُ ! أَنَا عَنْ رَبِّي رَاضٍ ، أَنَا عَنْ رَبِّي رَاضٍ .

İbn Ömer(ra) anlatıyor : Hz. Peygamber bir gün oturuyordu. Yanında Hz. Ebubekir (ra) de vardı. Ebubekir'in sırtında bir aba vardı. O abayı da göğsüne bir dikenle iliklemişti. O anda Hz. Peygamber'e Cebrail geldi. Allah C.c'tan ona selam getirdi Sonra:

-Ey Allah c.c'ın Resulü! Ne oluyor, Ebubekir'in göğsünde bir dikenle iliklenmiş aba giydiğini görüyorum? dedi.

Hz. Peygamber:

Ey Cebrail! Mekke fethinden önce bütün malını bana harcadı, buyurdu.

Cebrail:

-O halde Allah C.c'tan ona selam şöyle ve de ki: "Rabbin sana soruyor, bu fakirlik halinden benden razı mısın, değil misin?" Hz. Peygamber, Ebubekir'e dönerek:

-Ey Ebubekir! Cebrail burada. Allah c.c'tan sana selam getirmiştir ve Rabbin senden "Bu fakirlik halinde benden razı mısın, değil misin?" diye soruyor".

Bunun üzerine Ebubekir Sıddık ağladı ve:

-Ben Rabbime nasıl öfkelenebilirim? Ben Rabbimden razıyım, ben Rabbimden razıyım, dedi.

(Kaynaklar : Ebu Nuaym, el-Hilye, 7/105 ; İbn Hibban, el-Mecruhin, 2/185; Zehebi, Mizanu’l-İtidal, 5/128; Zeynu’l-Iraki, Tahricu Ahadisi’l-İhya-İhya ile birlikte-, 2/166 ; Hatip el-Bağdâdi,Târihul Bağdâdi,387 ; İbn Şâhin,Şerhu Mezahibu ehli sünneh,126 ; Esbabı Nüzül,Hadid suresi,10.ayet tefsiri ; Ebu Nuaym,Fedâilü Hulefâir-Râşidin,63 ; İbn Kesir Tefsiri,Hadis suresi,10.ayet ; Suyûtî,Câmiul Ehâdis,no:42523 ; Aliyyul Muttakî,Kenzul Ummal,no:35649 ; Ebu Nuaym,Fedailus-Sahabe)

Bu hadis rivayeti bazı hadis alimleri tarafından zayıf, bazıları tarafından ise uydurma olarak kabul edilmiştir.


تَفَرَّدَ أَبُو بَكْرٍ الصِّدِّيقُ بِهَذِهِ الْفَضِيلَةِ ، لَمْ يَشْرَكْهُ فِيهَا أَحَدٌ

İbn Şahinin Şerhul Mezahibu Ehli Sünneh eserinde hadisin son kısmında şöyle yazıyor : Ebubekir-i Sıddık (ra) (Peygamberlerden sonra) bu fazilete sahip olan tek kişidir. Başkası buna dahil olmaz.
 
Üst Alt