hicrânda

Yine gamlandı gönül, yine hicrânda bu dem. Yandıkça yandı gönül nâr-ı sûzanla bu dem, Sızladı her bir teli kalbimin tıpkı keman, Ciğerim kebâp oldu aman Sultânım aman! Geçti bahar, esti hazân derûnum kan ağlar, Yandı sînem, hûn oldu didem gözlerim çağlar; Sarsıldı emel, uçtu ümit cana...