Gel, Ey Devasız Dertlerin Tabîbi.....
Senin adını andığımız zaman, gönlümüze hep gül kokusu doluyor... Seninle dünyamıza sönmeyen bir güneş doğuyor... Sensizken gündüzlerimiz hep gece oluyor... Gecelerimizden hicret ediyor hilal, yıldızlar ışık vermiyor asumana... Zifirî bir karanlık...