Ağlama ne olur !!! bilse bakışlarının beni bu kadar parçaldığını böyle bakmaya

bilse bakışlarının beni bu kadar parçaldığını böyle bakmaya devam eder miydi? gözlerindeki damlaların canımı ne kadar yaktığını hissetse ağlamayı sürdürür müydü? yetmiyor kelimelerim onu teselli etmeye, yetişmiyor dualarım onun karanlığına...hüzün damlıyor her bir kirpiğinden, acı süzülüyor yanaklarından...


uzattım elimi, sildim gözyaşlarını ama temizleyemedim umutsuzluğunu, alamadım ızdırabını yüreğinden...ne zaman yorulmuştu hayattan bu kadar, ne zaman kapanmıştı bütün yolları, ne zaman yasla dolmuştu o küçücük yüreği...


işte yine ağlıyordu, işte yine hocasından medet umuyordu...sihirli bir değneğim yok, sihirli sözlerim de...onun kadar içim acıyor onun için, onun kadar mutlu olmasını istiyorum onun, onun kadar bereketli bir hayat diliyorum ona...bunları anlasa biraz olsun rahatlar mı acaba, acaba gözlerinin kıyısına bir parça umut yerleşir mi?


"Zamana bırak" dedim, "olur" dedi, ağladı..."Yaratana sığın" dedim, "tamam" dedi, ağladı..."hayat sürprizlerle doludur" dedim, "öyle mi" dedi, ağladı...


"Her şey güzel olur, eğer güzel bakmasını öğrenirsen" dedim. "öğreneceğim hocam, madem hayatı değiştiremiyorum kendimi değiştireceğim" dedi ve...ağladı...


Farketmemişti ama ben de onunla ağlamıştım ve onunla umutlanmıştım...


alinti


​