Bir hicran var içimde, gözyaşı durmaz bilmem ki niye…

MustafaCİLASUN

Özel Üye
1098493_638749169493375_2070123510_n.jpg






Bazen
İçinden çıkamıyorum
Her ne kadar düşünsem,

Derinliğin hicranıyla nefeslensem
An be an hissiyatımı celbeden ne varsa

Merakıyla hüzün içinde nazar etsem
İçime gam düşüyor,

Sessizlik ne kadar cazip geliyor,
Söyleyemediklerim dilleniyor


Çaresiz
Boyun büküyorum
Nede bu hal içindeyim diye

Sual etmeden de duramıyorum
Sakince akan
gözyaşlarımı siliyorum,
İçimi çekerek, etrafımı süzerek ilerliyorum
Gördüğüm mezar taşına dikkat kesiliyorum,

Yazılanı okuyunca nasıl içleniyorum


Demek ki
Yalnız değilmişim
Benzer hissiyatların yazılan

Sayfalarını aralıyorum, ah ediyorum
Sabır için direniyorum,

Kanaat için ey hak diyorum,
Bir gün güleceğimi umuyorum
Hasretin sadrında,

Sukutumun avazı çıktıkça,
Çığlık çığlığa kendimden geçiyorum


Neden
Umuduma ram olamadım
Yıllara sâri hicranı

Sinemden atamadım,
Bir ömür yalvarıp durdum
Yoksa yakarmanın

Manasını mı unuttum,
Galebe çalan duygulara mı boğuldum
Neden bu kadar erken yoruldum,

Nefesin müddetine doğru ağlayarak, bir yol aldım


Nedensiz
Cezbe gelmek olur mu
Sinemi yakan narın dağladığı lahzalar

Bir an olsun unutulur mu
Solgun düşler, asık çehreler,

Bezgin nefesler,
Uyutmayan o sancılı geceler durur mu
Ölüm,
aşkın ve sevginin toprağında,
Maşukun vicdanında artık bu gönlümü alır mı


Adsız ve
Mekânsız olmalıyım
Ruhumun sahibiyle, kalbimin

Banisiyle edep içinde buluşmalıyım
Ne kadar hicranım varsa, içinde boğulduğum

Hüzün bırakmasa da varmalıyım
Yeniden uyanmalı, can suyumu
aşkının
Hikmetinde bulmalıyım ve umutlanmalıyım


Mustafa CİLASUN
 
Üst Alt