Bizzat efendim talim ettirmiş ve öğretmişti!

MustafaCİLASUN

Özel Üye
En yakınları hemen yanındaydı
Günlerce mefkûresini anlatmıştı, hiç yılmadan şefkatini gönüllere yansıttı
İbretin, ihsanın, ihlâs didarında ki farkını bizzat kendi yaşadı ve yılmadan anlattı
Kasten gönül kırmadı, sabrı direniş saydı, kanaat etmeyi kalbin sahibinin aşkında anladı


Hem yetim ve hem de öksüzdü
Kalbi nazarın, lisan-ı halin, umud-u azmin, feday-ı gayretin eşiz sahibiydi
Kırmadan, incitmeden hasretmeyi, tebessüm zenginliğini, dirayet kadirliğini öğütledi
Kim kapısını çalsa, bir sual sormak için gözlerine baksa, nefsim demedi, vakti ödevi bildi


Çilenin rengiydi, aşkın sezgisiydi
Fevkalade sade ve tevazuu ehliydi, ne kadar eza edilirse şikâyet etmezdi
Hamiyetin ve rahmetin bereketini ruhunun derinliğinden aksettiren bir aşk-ı nefesti
Sizler gibiyim derdi, ten ve cismani olarak bedelli olduğunu ayan ederdi, ne ulvi rehberdi


Güç ve kuvvet bizzat verilmişken
Her türlü şer ahvale karşı korunmuşken, edep telakki etti, sahibim sen bilirsin dedi
Ümmeti için ömür verdi, her halin ve vaktin esrar perdesini aşikâr eyledi, sevgi zerk etti
Açlığın hamiyetli olduğunu gösterdi, nefsi hastalıkları işaret edip kalbinizi koruyun dedi


Ruhun ihtiyacını, kalbi inşirahı anlattı
Ecir ve ihsanın, vuslat adına takvanın, insanı yaşatmanın gayesiyle hep çırpındı
Sinelere suskun nazarıyla taht kurdu, talim ve terbiye için hiç durmadı, sabırla okşadı
Refikaları için rikkatini esirgemedi, her haliyle kefildi, sadelik namına bedelliydi, yaşattı


Beşerin banisi, ümmetinin hamisiydi
Hayvanat âleminin şefkat ve zarafet elçisiydi, mütemadiyen gözetirdi, esirgemedi
İnsanlık adına ne muazzam bir müjdenin sahibiydi ve aşkın hakikat elçisi olarak ülfetti
Nefsimizden daha ziyade seveceğimizi tembih etti, o nispette iman etmiş olacaksınız dedi


Dilim söylerken, kalbim sukut etti
Nefsi hastalıklarım irademe hücum ederek, kalbime neden takiye içindesin diye seslendi
Aklım ve izanım bu vakitte neden sensizliğine çekildi, ruhumun figanı firkatime yetmedi
Hangi lahzada hıçkırsam, uzlete çekilerek gözyaşlarımı umutla bıraksam sinem gülmedi


Mustafa CİLASUN
 
Üst Alt