MURATS44
Özel Üye
Hz. Resulallah efendimiz buyuruyorlarki : Cennet anaların ayakları altındadır.
Ey anasının kıymetını bilmeyen canlar ananızın kıymetını bilin yarın mahşer meydanında hz. Veysel Karani ile beraber olmak isteyenler Hz.Musa a.s. ile beraber olmak isteyenler analarının kalplerını kırmasınlar .
Cennet anaların ayakları altındadır...
Bu sözün suistimal edildiğini gördüm ve iki cümle yazma gereği hissettim...
Cennet anaların ayakları altındadır deyince, olayı hepimiz de anaya saygısız olan cennete giremez olarak algılarız...
Bu yanlış mı..?
Kesinlikle doğru...
Anaya da ata ya da saygılı olmak elbette ki olmazsa olmaz...
Ama bir de söz ne zaman nerede söylenmiştir ve tecelliye gerekçe nedir, bunlara bir bakmak lâzım...
Ucundan azcık hikâyesini anlatayım da anlatacaklarımın anlaşılması kolaylaşsın...
Devir Hz. ıbrahim devri...
Zalim hükümdar Nemrut da kötü adam...
Halka öylesine zulüm ediyor ki, onun yaptığı zalimlikleri siz hayal bile edemezsiniz...
Zulüm sadistlik boyutunun da ötesinde...
Tanrınız benim diyor...
Tanrı olarak bana tapmıyorsanız, Tanrınız gelsin de sizi elimden kurtarsın diyor...
Ne yapsa etse de halkı Hz. İbrahim 'in dininden bir türlü döndüremiyor...
Sonunda bir çukur kazdırıyor ki dehşet...
Genişliği 50 metre olan dipsiz bir çukur...
Üstüne demirden geniş bir köprü yaptırıyor...
Çukurda bir ateş yakıyor ki kor alev...
Ateşin etkisiyle demir köprü oluyor kıpkırmızı...
Bana inanan çukurun yanından geçsin, İbrahimin Tanrısına inanan bu köprüden geçsin diyor...
Ben bana inananları bu ateşten koruyup çukura yedirmiyorum, İbrahim'in Tanrısı da köprüden geçenleri benim kullarımı koruduğu gibi korusun da görelim diyor...
Olay vahim...
Canı tatlı gelenler, imanlarını satıp Nemrut'u Tanrı edinip ona tapmaya başlayarak bu vahim olaydan kurtuluyorlar...
Ancak iman sahipleri dinlerinden ölüm bahasına da olsa dönmüyorlar...
Başlıyor millet teker teker köprüden geçmeye...
Ama ne mümkün elli metrelik kıpkırmızı nâr olmuş köprüden karşıya geçmek...
Daha on metre gidemeden erimiş ayaklarının acısıyla köprüden ateşe atlıyorlar...
Atlıyorlar, atlıyorlar, atlıyorlar...
Sıra genç bir kadına geliyor ve yanında da 4-5 yaşlarında bir oğlu var...
Bakıyor ki kadın kendisi de oğlu da imkânsız geçemez bu köprüden, yanmaktan kaçış yok...
Yanında getirdiği bıçağını çıkartıyor hiç tereddüt etmeden iki memesini de kesiyor ve oğlunun ayaklarına bağlıyor memelerini...
Oğlu o memelerin üzerine basa basa selâmetle karşıya geçiyor..
Anne de orada muhteşem bir imanla ruhunu teslim ediyor...
Evet...
Nemrut'u bu olaydan sonra lânetliyor Allah ve Nemrut'un sonunu getiren asıl olay da ne putlardır ne de başka bir neden...
Doğrudan bu olaydır...
Peygamber efendimiz bu hikâyeyi anlattıktan sonra, "cennet anaların ayakları altındadır" diyor...
Görüldüğü gibi bir kadının cennete bileti öncelikle ana olabilmesine bağlı...
Cennet anaların ayakları altındadır...
Böylesine ana olabilene kapısını yıkılırcasına sonuna kadar açar cennet...
Ey anasının kıymetını bilmeyen canlar ananızın kıymetını bilin yarın mahşer meydanında hz. Veysel Karani ile beraber olmak isteyenler Hz.Musa a.s. ile beraber olmak isteyenler analarının kalplerını kırmasınlar .
Cennet anaların ayakları altındadır...
Bu sözün suistimal edildiğini gördüm ve iki cümle yazma gereği hissettim...
Cennet anaların ayakları altındadır deyince, olayı hepimiz de anaya saygısız olan cennete giremez olarak algılarız...
Bu yanlış mı..?
Kesinlikle doğru...
Anaya da ata ya da saygılı olmak elbette ki olmazsa olmaz...
Ama bir de söz ne zaman nerede söylenmiştir ve tecelliye gerekçe nedir, bunlara bir bakmak lâzım...
Ucundan azcık hikâyesini anlatayım da anlatacaklarımın anlaşılması kolaylaşsın...
Devir Hz. ıbrahim devri...
Zalim hükümdar Nemrut da kötü adam...
Halka öylesine zulüm ediyor ki, onun yaptığı zalimlikleri siz hayal bile edemezsiniz...
Zulüm sadistlik boyutunun da ötesinde...
Tanrınız benim diyor...
Tanrı olarak bana tapmıyorsanız, Tanrınız gelsin de sizi elimden kurtarsın diyor...
Ne yapsa etse de halkı Hz. İbrahim 'in dininden bir türlü döndüremiyor...
Sonunda bir çukur kazdırıyor ki dehşet...
Genişliği 50 metre olan dipsiz bir çukur...
Üstüne demirden geniş bir köprü yaptırıyor...
Çukurda bir ateş yakıyor ki kor alev...
Ateşin etkisiyle demir köprü oluyor kıpkırmızı...
Bana inanan çukurun yanından geçsin, İbrahimin Tanrısına inanan bu köprüden geçsin diyor...
Ben bana inananları bu ateşten koruyup çukura yedirmiyorum, İbrahim'in Tanrısı da köprüden geçenleri benim kullarımı koruduğu gibi korusun da görelim diyor...
Olay vahim...
Canı tatlı gelenler, imanlarını satıp Nemrut'u Tanrı edinip ona tapmaya başlayarak bu vahim olaydan kurtuluyorlar...
Ancak iman sahipleri dinlerinden ölüm bahasına da olsa dönmüyorlar...
Başlıyor millet teker teker köprüden geçmeye...
Ama ne mümkün elli metrelik kıpkırmızı nâr olmuş köprüden karşıya geçmek...
Daha on metre gidemeden erimiş ayaklarının acısıyla köprüden ateşe atlıyorlar...
Atlıyorlar, atlıyorlar, atlıyorlar...
Sıra genç bir kadına geliyor ve yanında da 4-5 yaşlarında bir oğlu var...
Bakıyor ki kadın kendisi de oğlu da imkânsız geçemez bu köprüden, yanmaktan kaçış yok...
Yanında getirdiği bıçağını çıkartıyor hiç tereddüt etmeden iki memesini de kesiyor ve oğlunun ayaklarına bağlıyor memelerini...
Oğlu o memelerin üzerine basa basa selâmetle karşıya geçiyor..
Anne de orada muhteşem bir imanla ruhunu teslim ediyor...
Evet...
Nemrut'u bu olaydan sonra lânetliyor Allah ve Nemrut'un sonunu getiren asıl olay da ne putlardır ne de başka bir neden...
Doğrudan bu olaydır...
Peygamber efendimiz bu hikâyeyi anlattıktan sonra, "cennet anaların ayakları altındadır" diyor...
Görüldüğü gibi bir kadının cennete bileti öncelikle ana olabilmesine bağlı...
Cennet anaların ayakları altındadır...
Böylesine ana olabilene kapısını yıkılırcasına sonuna kadar açar cennet...
Son düzenleme:
