MustafaCİLASUN
Özel Üye
Billahi
Hep dertli gönül seni sordu
Yıllardır hüzün soludu, yoruldu bizar oldu
Bir çare adına
Mütemadiyen Hakka yakardı
Hiçbir zaman yılmadı, umut sofrasına kandı
Sevmekten
Söz ediyorum anlık hazdan değil
Aşkın pervazlarına tutunuyorum korku değil
Ha ne olur
Bir haline eğil, gözlerinde meyil
Kalbin vuzuhundan hakikatin deryasına seyir
Mevsimler
Gelip geçiyor, laleler renkleniyor
Ruhum hicranın kadrinde seni hasretle bekliyor
Gelen geliyor
Selam vermeden çekip gidiyor
Bir tutam olsun kulağıma yıllardır haber gelmiyor
Nesiller büyüyor
Ekinler hasat ediliyor lakin sen
Mezarın sessiz sizliğinde, kalbimin köşesinde eriyor
Ömür tükeniyor
Yaşamak umut olmaktan çıkıyor
Aşkın toprağı sahibini bekliyor, seni özlemle anıyor
Çaresiz kalıyor
Halsizlik çöküyor, çırpınış bitiyor
Dil kuruyor, kalp tekliyor, diz çekmiyor, el terliyor
Sana gelmeyi
Bir ömrü çileyle örerek nefesleniyor
Halinde rengârenk büyüttüğü çiçeklerle aşk diliyor
Halinde filizlenmeyi
Nefesinde erimeyi, aşkına erişmeyi
Zamana hasrederek güfteleştiriyor, nakşetsin diyor
Hasretin aşkını
Naaşların serencamında demliyor
Ey Hak diyor, yegânesin idrak ediliyor ruhum geliyor
Mustafa CİLASUN
