Gel gönülden konuşalım!
Dostun nazargâhı olan gönülden O gönül ki; dost onu sevdi, onu beğendi, onu yer bildi Ona aşkı, ona sevgiyi öğretti Aşkı bir gök gibi yaydı gönüllere İşte, oradan sesleniyorum sana
Gel gönülden konuşalım!
Sözlerin iflas ettiği yerde buluşalım Sükûta boyansın her yer Sükût boyasın her yeri Yürekten selamlaşalım Kapat gözlerini Gözlerin kendiliğinden kapansın Kalbinden kalbime, kalbimden kalbine yollar açalım Göz göze gelsin gönüllerimiz Bütün âzâlarımız dil olsun Sonra vedâlaşsın birbirleriyle zâlarımızla vedalaşalım
Gel gönülden konuşalım!
Sarmaş-dolaş olsun ruhlarımız Kulaklardan dudaklardan gizlice buluşalım Mesâfeler kalksın, ayrılıklar bitsin,acılar dinsin kucaklaşalım Kanatlansın ruhlarımız ,ruhlarımız şâha kalksın İçimizdeki aydınlığa koşalım
Gel gönülden konuşalım!
Bağdaş kursun yüreklerimiz gökyüzünde Lâl olsun dilimiz, sessizce çığlıklar atalım teşîn kelimeler sarsın her yanı teşten cümleler kuralım
Gel gönülden konuşalım!
Sen semâ ol, ben hevâ Her nefes dol içime, her nefes birlikte yol alalım Sessizce yağalım bulutlardan Bulutlar sessizce ağlasın biziGökkuşağından alalım rengimizi Gökkuşağına tutunalım Gökkuşağı tutsun bizi, karışalım
Gel gönülden konuşalım!
Gözyaşı kadar sıcak olsun sözlerimiz Gözyaşı kadar içten Gözyaşı kadar berrak Usulca süzülsün ruhlarımızdan; teker teker, tane tane; coşkun ırmaklar kadar pâk Yetmezse bildiklerimiz, bilemediklerimiz için ağlaşalım Gözyaşı rahmettir, gözyaşı berekettir, gözyaşı rağbettir; gözyaşıyla tanışalım, gözyaşıyla tutuşalım
Gel gönülden konuşalım!
En mahrem yerinde gecenin , en mahrem sözlerle anlaşalım Sırları paylaşalım Sınırları aşalım Sırların kâtibine bahisler açalım O yazsın biz susalım O sussun biz konuşalım
Gel gönülden konuşalım!
Gönül evi dostundur Dostun evi gönüllerdir Gel dost ile kalalım Gönül evi sonsuzdur Dost aşkına sevelim Dost aşkına yanalım Aşk gönül işidir Gönüller bu yüzden aşkı iş edinir... Gel aşkı iş edinelim Aşksızlık gönüllerin ecelidir,,,,
