Gönül şirazesi, dimağın muvazenesi, ruhun veçhesi!

MustafaCİLASUN

Özel Üye
Kime ne söylenir
Akıl sahibi değil mi, tercihler mi kabahatlidir
Sosyal devinimler hangi saik indir, kader çaresizlik içindedir
Peki, irade sahibine ne söylenecektir, nefs adına telakkiler bitecek midir?

İmtihan kul içindir
Kul olmayan köleliğe tabidir, gönül esaret içindedir
Ruhun azabı ne çetindir, şevk ve sürur niçin ötelenmektedir
Hangi izana öğüt vermektedir, yoksa ibret almak bu kadar mı zahmetlidir

Düşünmek’düş’ten türer
Düşler ne kadar naiftir, umutla Hanif’tir, latiftir
Umudunu yitiren bilmem ki nasıl bir figanın sefiridir, dert iledir
Sevda kararırsa akıl sukut eder, vicdan cehdeder, ruh böyle çileyi reddeder

Akıl, irade, vicdan aşk iledir
Aşk, halin deruni liginde bekleyen vuslata tabiidir
Nefs, edebi için lütfedilmiş nasiptir, azim ve irade servet-i rahmettir
Mizan âlemler içinde ki ahenktir, nazar gâh olan kalp yoksa malay anilik midir?

Haşyet hak için ülfettir
İnşirah kalbin vazgeçilmezi, kemali yetin ehliyet ve edebidir
İlim, ruhumu ve gönlümü ihya edecek tasavvurun şevk-i nişanesidir
İdrak görmeyi, gerekçesiyle düşünmeyi, hakikat için cehdi emreden saiktir


Mustafa CİLASUN
 
Üst Alt