MustafaCİLASUN
Özel Üye
Sende
Kurtarmak için ter dökme
Kendine bağlamak için bir gayrete de girme
Artık
Gidiyorum işte sessizce
Kalbimin hüznüyle aşkı ne kadar özlesem de
Ruhumun
Hicran damlalarıyla
Hazanın solgun rengiyle, yapayalnız halimde
Sevdaya
Hasretin mısralarını
Nakşederek yazsam da, hissiyatım ağlıyor işte
Gözlerime
Boşalacak yaşlar sökün edince
Nedense utanıyorum kendimce söz etmesem de
Yanan
Sinemde kavrulmak hissedilince
Anlaşılır olmak ne kadar kabil, hislerin renklerinde
Olsun
Fark etmiyor desem de nafile
Hüzün güfteleri bir bir sıralanıyor kendi ikliminde
Neyden
Sudur eden öteler kavlince
Soruyorum bir halime hangi ben göster dilediğince
Nefsim
Mevsimler misali hilkatinde
Onu nizam etmek bir hamiyet işi, hoyratlıktı soyadı
Adı, tadı, kıvamı
Âdemi hakikatteydi anlamı
Lakin layık kulluk hani, maslahatlar sultası ve ne acı
Aşkın ilhamı
Serencamında dizlenen hazzı
Kalbin sarihliğinde kod adı sahibi yeksan olunca hancı
Her misafir
Kendi halinden davacı
Sancı olan, marazlarda ki hulule gelen inkişaf dışlandı
Mustafa CİLASUN
