MustafaCİLASUN
Özel Üye
Yine
Karanlık
Her bir tarafı
Teklifsizce kaplamıştı
Gökyüzü
Umutlar için bahtı
Yıldızların ışığı vardı
Işıklar
Ah ışıklar
Ne çok uzaktı
İçim
İçimi almıyordu
Yüreğimi burkuyordu
Hasretim
İşte bir ışığa
Yalnızca umuda
Ne açılmaz
Bir kapıymış
Kapılar kapandıkça
Umutlar bizarlaşırmış
Ey kapı
Sinemde ki
Âlemde ne hicran
Gönül
Ufkum perişan
Ruhum ki öyle zindan
Her taraf
Kendince karanlık
İçimde katlanan yanık
Hasret
Bir umuda,
Gönül beklenen
Sevdaya çok kanık
Yollar
Artık karanlık
Duvarlarda kayık
Artık zihnim çok bulanık
Öyle
Adımlıyorum
Nereye
Doğru gittiğimi
Nedense bilmiyorum
Ben
Karanlığa
Geceler de kalana
Öylece sarılıyorum
Kim ne derse
Bilinmeyende
Odaklaşan her şeyi
Müteredditliğimle
Doyasıya solumaktayım
Aşk
Nuru aydınlık
Kimisine göre
Çok bir karanlık
Elbette
Hem de nasıl
Bir karanlık ışığı
Muştulayan aydınlık
Her an
Çekim artıyor
Benliğini parçalıyor
Sakince
Alıyor seni içine
Bedenini uzaklaştırıyor
Manalaşıyor
Sevda haz alıyor
Aşk manada yaşanıyor
Mustafa CİLASUN
