kimler yok ki orada!

Ayyüzlüm

Yeni Üyemiz
kimler yok ki orada!


Sıra bize gelmeden önce eksik kalan mânevî vazifelerimizi tamamlamamız gerekmiyor mu?

Evet, kimler yok ki orada! Gönülden sevdiğimiz anne, baba ve kardeşlerimiz. Ninnilerini dinlediğimiz nur yüzlü nineler... Sakalını okşadığımız beli bükük ihtiyarlar... Nice büyük insanlar, veliler, peygamberler ve en önemlisi, iki cihan güneşi Efendimiz (s.a.v.) hep orada... Sevdiklerimizle dolu olan bu âleme geçmek için, bir başka doğuş olan ölüm, tek çare...

Şair:

Öleceğiz, müjdeler olsun, müjdeler olsun.

Ölümü de öldüren Rabbe, secdeler olsun.

diyerek, sevinç çığlıkları atarken, bu gerçeği görmüş olsa gerek.

Ölümü bir müjde bilmek için, sıra bize gelmeden önce eksik kalan mânevî vazifelerimizi tamamlamamız gerekmiyor mu?

Bunun için, önümüzde ne kadar olduğunu bilmediğimiz yıllar, aylar, belki de sadece saatler var...

Yazar: Selim Gündüzalp
 
Üst Alt