Okyay
ÖZEL ÜYE
Komşum
Şevket OKYAY
Şevket OKYAY
KOMŞUM
Hey Bacım! Sevim Hanım, pek saygı değer komşum
Duydum ki ev almışsın, burdan ayrılyormuşsun.
Gayri burayı satıp, artık taşınıyormuşsun.
Ev almanız çok güzel, ayrılmanız üzücü,
Yıllardır alışmıştık, et-tırnak olduk çünkü
Sen olmayınca şimdi, bahçemizde çiçekler,
Ne görkemli olurlar, ne de görülmek ister.
Ortancalar belki de, hiç açmayacaklar,
Seni göremeyince, belki ağlayacaklar.
Sen bakıyorsun diye, açması anlamlıydı,“
Ah ne güzel açmışlar”, diyeni olmalıydı
Her giriş- çıkışında, merdiven başındayken,
Tebessümle bakışın, onlar için heyecan,
Oluyordu- her defa, seni gözetlerlerdi,
Çam ağaçları bile, gelmeni beklerlerdi.
Şu sokak kedileri, siyah- alaca hani,
Apartman girişinde, karşılarlardı seni.
Miyav sesi duyardık, hepsinden, tokun- açın,
İlgini umarlardı, şöyle sürtünmek için.
Bir şey vermesen bile, o ki yumuşak tavrın
Bir güven bahşederdi, hepsi kalırdı hayran.
Kaçıncı kere oldu, böyle sarsılıyoruz,
Tam ahbaplık kurmuşken, haydi ayrılıyoruz.
Nice değerli dostlar ve nice saygın insan,
Kimisi vefat etti, kimi tebdili mekân.
Çünkü candan bir komşu, akrabadan yakındır,
Hattâ kardeş- evlâttan, bazan daha üstündür.
Ve de müşkül durumda, can yeleği- imkândır.
Hem sevinçte- kederde, ilk paylaşan komşudur,
Bu da ortak yaşamın, bir ahenk oluşudur.
Sen ki- Sevim Ablamız, kardeşimiz- canımız,
Bak yıllardır komşuyuz, sevgiydi şiârımız.
Saygı; güvenimizi, öylesine korurdu,
Evinin anahtarı, biri bizde dururdu
Birkaç gün uzak kalsan, hediyenle gelirdin,
Komşuna jest yapmayı, bir incelik bilirdin.
Zâten seni tanırım, ne cömert olduğunu,
İyilik yapmak için, fırsat kolladığını.
Okul çocuklarına, neler gönderdiğini,
Yoksul olanlarını, nasıl giydirdiğini.
Hacıânım anlatır, zikre daldığını da,
Rabbine secde edip, namaz kıldığını da.
Biz senden memnun idik, Mevlâm da, memnun kalsın,
Ömürün bereketli, sağlıklı uzun olsun.
Hacıânım- ne zaman ki, efkarlandı- daraldı,
Seninle olmak için, hep bahâne arardı.
Sevinçli hâlini de, seninle paylaşırdı,
Her tür mutluluğunu, hemen sana taşırdı
Peki şimdi n’olucak, hacı hanımın hâli,
Doğrusu ondan fazla, düşündürüyor beni.
Hiç sorma; bak kaç gündür, en çok üzülen benim,
Yaşlılıktan mı nedir, özlem çekenlerdenim.
Çünkü sen hanım’fendi, pek hatırnaz bacımsın,
Nezâket ve saygınla, güç veren ilacımsın.
Yeni evin hayırlı, ve de uğurlu olsun,
Dileğim- mümtaz şahsın, orada huzur bulsun.
Size olan sevgimiz, saygımız bâki bilin,
Rabbim sizi korusun, O na emânet olun.
En ışıklı lambamız, sönüyor gibi geldi,
Sanki bahçemizdeki, en güçlü ağaç soldu
Dilerim Mevlâm sizi, cennetle taltif etsin,
Sen de niyaz eyle ki- bizi de komşu kılsın.
Duydum ki ev almışsın, burdan ayrılyormuşsun.
Gayri burayı satıp, artık taşınıyormuşsun.
Ev almanız çok güzel, ayrılmanız üzücü,
Yıllardır alışmıştık, et-tırnak olduk çünkü
Sen olmayınca şimdi, bahçemizde çiçekler,
Ne görkemli olurlar, ne de görülmek ister.
Ortancalar belki de, hiç açmayacaklar,
Seni göremeyince, belki ağlayacaklar.
Sen bakıyorsun diye, açması anlamlıydı,“
Ah ne güzel açmışlar”, diyeni olmalıydı
Her giriş- çıkışında, merdiven başındayken,
Tebessümle bakışın, onlar için heyecan,
Oluyordu- her defa, seni gözetlerlerdi,
Çam ağaçları bile, gelmeni beklerlerdi.
Şu sokak kedileri, siyah- alaca hani,
Apartman girişinde, karşılarlardı seni.
Miyav sesi duyardık, hepsinden, tokun- açın,
İlgini umarlardı, şöyle sürtünmek için.
Bir şey vermesen bile, o ki yumuşak tavrın
Bir güven bahşederdi, hepsi kalırdı hayran.
Kaçıncı kere oldu, böyle sarsılıyoruz,
Tam ahbaplık kurmuşken, haydi ayrılıyoruz.
Nice değerli dostlar ve nice saygın insan,
Kimisi vefat etti, kimi tebdili mekân.
Çünkü candan bir komşu, akrabadan yakındır,
Hattâ kardeş- evlâttan, bazan daha üstündür.
Ve de müşkül durumda, can yeleği- imkândır.
Hem sevinçte- kederde, ilk paylaşan komşudur,
Bu da ortak yaşamın, bir ahenk oluşudur.
Sen ki- Sevim Ablamız, kardeşimiz- canımız,
Bak yıllardır komşuyuz, sevgiydi şiârımız.
Saygı; güvenimizi, öylesine korurdu,
Evinin anahtarı, biri bizde dururdu
Birkaç gün uzak kalsan, hediyenle gelirdin,
Komşuna jest yapmayı, bir incelik bilirdin.
Zâten seni tanırım, ne cömert olduğunu,
İyilik yapmak için, fırsat kolladığını.
Okul çocuklarına, neler gönderdiğini,
Yoksul olanlarını, nasıl giydirdiğini.
Hacıânım anlatır, zikre daldığını da,
Rabbine secde edip, namaz kıldığını da.
Biz senden memnun idik, Mevlâm da, memnun kalsın,
Ömürün bereketli, sağlıklı uzun olsun.
Hacıânım- ne zaman ki, efkarlandı- daraldı,
Seninle olmak için, hep bahâne arardı.
Sevinçli hâlini de, seninle paylaşırdı,
Her tür mutluluğunu, hemen sana taşırdı
Peki şimdi n’olucak, hacı hanımın hâli,
Doğrusu ondan fazla, düşündürüyor beni.
Hiç sorma; bak kaç gündür, en çok üzülen benim,
Yaşlılıktan mı nedir, özlem çekenlerdenim.
Çünkü sen hanım’fendi, pek hatırnaz bacımsın,
Nezâket ve saygınla, güç veren ilacımsın.
Yeni evin hayırlı, ve de uğurlu olsun,
Dileğim- mümtaz şahsın, orada huzur bulsun.
Size olan sevgimiz, saygımız bâki bilin,
Rabbim sizi korusun, O na emânet olun.
En ışıklı lambamız, sönüyor gibi geldi,
Sanki bahçemizdeki, en güçlü ağaç soldu
Dilerim Mevlâm sizi, cennetle taltif etsin,
Sen de niyaz eyle ki- bizi de komşu kılsın.
Ailece Saygılar
Şevket OKYAY
Şevket OKYAY
Moderatör tarafında düzenlendi:
Yukardaki konuyu değişmeden aynısını aşağıda yeniden açar mısınız lütfen? 
