Ne zaman ağlasan, kalbin figanıyla yansan!

MustafaCİLASUN

Özel Üye













Firkattir aşk
Ruhun sedasındadır
kalbi inşirah ve edebi fark


Ne vakit
için burkulsa, susturan
sancılar elem zerkeden acıysa


Sızlanma,
asabiyete bulaşma, nefsin
en tabi halinden gelen sesi dikkate alma


Ruhun
mecrası nurdur
En naif zamandan
bahşedilen ihsan-ı vucuttur


Nar
ne haşyeti, ne hiddeti ve
ne de nefsi tefsir eder eden nutuktur


Halin diline
vakıf olmayan, bilmediğinin
farkındalığına kanmayan kuruntudur


İlim
ne kadar
aklına seslense
İzanın için kapıların
kilidini açıp önüne serse itibar etme


Ruh aşksız,
kalp sevdasız vuslata erişmez,
firkati bilemez, sabırda dirilmez


Umut şevktir,
gülün münbit toprağından akseden
naiftir, keder divanenin derdidir bitmez


Hangi
zalimin adını ansan


Ruhuna
eza veren, çileyi idrak ettiren,
eceli önceleyen diye haykırsan


Hakkın
lisanından anlamadan,
hakikatine vakıf olmadan
içini dökmek için konuşsan


Gam senindir,
elem sinendeki kederdir, kahretmek
bahaneler için vesiledir, hak için sussan


Gözyaşları
en güzel hatiptir


Ölümün
vecdinden, ihsanın ecrinden,
kalbin dilinden kal eden ediptir


Nedensiz
olmak nedir,
nederler kaygısı neyin
bedelidir, zan içinde nefeslenmek kerihtir


Ateşin
hikayesinden korkma,
edebin en nezih vasfından
kalbini uzaklaştırma, aşk niyedir


Hancı kim,
yolcu neyin derdindedir


Nefes
hangi vaktin şanından
söz eden en suskun çelebidir


Umman
ruhun halinden kal eden,
suhuletin vasfında şekillenen
ne haşmetli rehberdir


Kayıp olan kimdir,
dirliğinden uzaklaşan can hangi saikle
bedelleşmektedir, niyet ve azim ihsanla yüzleşmelidir




Mustafa CİLASUN
 
Üst Alt