Okyay
ÖZEL ÜYE
NEFSİM
İki sinsi düşmanımdan birisin
Oysa pek çok isteğini yaparım
Nankör desem, arsız desem yerisin
Sana uyar, bâzan yoldan saparım
Zincirimde bağlı tasma istersin
Salıversem şerden şerre koşarsın
Hep yüzümü sana asmam istersin
Gülüversem olmazımı aşarsın
Şeytanımla öylesine dostsun ki
Bir işâret etse, hemen hazırsın
Ezeli hasmıma kölesin sanki
Sicilime çıkmaz leke kazırsın
Bir euzu, şeytanıma set çeker
Zâten onun hilesi de zayıftır
Ama sana bin eûzu zor geçer
Çünkü bensin, ne söylesen hayıftır
Lâkin, Rabbim iki gücü bahşetmiş
Biri akıl- biri imân kuvvetim
Ve seninle imtihana sevk etmiş
Hikmetinden suâl sormak ne haddim
İşin-gücün, gözün-gönlün yasakta
Men edilen her şey tutku alanın
Haram sirke baldan tatlı mı yoksa
Mâzerete hiç sığmıyor yalanın
Hafif meşreb olsam, hevâya uysam
Güllerin açar da, yere koymazsın
Hele alkışlansam, övülcek olsam
Kabarır, yücelir, göğe sığmazsın
Zem etmeğe bayılırsın bir kere
Kıskançlık mı, o sendeki kemirgen
Ruhum set çektikçe bu illetlere
Şevkin kırılır da, irkilir birden
Üste çıkıp, en baş olmak gözlersin
Ki dik kater üzerinde toplansın
Gözde olup, hep iltifat özlersin
Ki yücelip- omuzlarda pohlansın
Bir de öyle aç gözlüsün ki nefsim
Dünya senin olsa bir daha dersin
Ve de öyle iç yüzlüsün ki nefsim
Hırsında üğünür,kendini yersin
Hele bir musibet değmeye görsün
En hâlis dindarlık düşer diline
Rabbimden bir bağış doğmaya görsün
Tez elden dönersin eski hâline
Dinle nefsim, sana ortak olamam
Öte yanda- hesap benden sorulur
Oralarda iflas etmiş kalamam
Üstelik de suç damgası vurulur
Başkasının hatâsıyla uğraşma
Bizim kusurumuz bize yetişir
Çomak sokup, ayıplarını deşme
Hesap günü yakamıza yapışır
Eller görsün diye yaptığım hayrın
Sana ne faydası var ki, a nefsim
İnsanlardan ne almaktır muradın
Bir âferin, öteye boş gidersin
Baksana,! Rabbimiz ne kadar bonkör
Sayısız nimeti- saymadan vermiş
Ya bizim şükrümüz- ne bahil bak gör
Her türlü zikrimiz sayıya girmiş
Namaz vakti, ayağını sürürsün
Oruç ayı, hep sızlanır durursun
Hac dendimi, henüz erken görürsün
Hâ..! zekât mı?, gözünde büyütürsün
Bâzan beni şaşırtırsın be nefsim
Melekleri imrendirir işlerin
İnanç ehli, Hak yolcusu , herkesin
O an için, gönlünde taht düşlerim
Bak’a nefsim, bir anlaşma yapalım
Her isteğin, bir jüriye sorulsun
Haram-helâl, ölçüsüne sokalım
Uygun düşen, yürürlüğe konulsun
Gözüm olduğunda, Hak’kı göresin
Dilim olduğunda, doğru söylesin
Elim olduğunda, hayır veresin
Ağzım olduğunda, haram yemesin
Daha-daha, her azamda olasın
Sevap-günah, ayıp-mübah, ne varsa
Kur’an-sünnet süzgecinden elensin
Tek-tek serbest, arzuların uyarsa
Aman nefsim, sakın kendin beğenme
Rabbim böylesini, asla sevmiyor
Ne ibâdet, ne malınla övünme
Çünkü kibir, rızâsına uymuyor
Yüce Mevlâm, şu nefsime yol göster
Şeytan iğfâl edip, kandıramasın
Sabretmeyi, kendisine gül göster
Ateş çemberine, gönderemesin
Şevket OKYAY
Moderatör tarafında düzenlendi:
