ÖNEMLİ OLAN YAZININ YAZINSAL DEĞERİDİR
Sema Kaygusuz
1- Menajerlik ile edebiyat ajanlığı birbirinden farklıdır. Menajerlik kurumsallaşması gereken bir meslek, kendi içinde yasaları olan amacı olan ticari bir meslektir. Edebiyat ajanlığı ise kurmaca ve afaki bir adlandırma ama bu edebiyat ajanı yok demek değil. Eğer yazınsal sanatla hayat arasındaki bağları doğru bir şekilde kurmayı beceremezsek nasıl ki yazarla yazıcı; kitapla eser; doktorla üfürükçü birbirine karışıyorsa, edebiyat ajanı ile menajer de birbirine karışabilir günümüzde.
2- Ben hiç bir yazarın kendi ruh dünyasını, algılarını yaratıcılığını dayatılan önerilere göre yönlendirebileceğine inanmıyorum. Bunun da teşhis edilmesinin güç olduğunu düşünüyorum. Bence bu bir dedikodu. Yazar yazmak istemediği, ağrısı olmayan bir konuyla zaten meşgul olmaz. Diyelim ki çok popüler konulara ilişkin birşeyler yazılıyor bu da o yazarı sahtekâr yapmaz. Önemli olan yazının yazınsal değeridir. Yazarın kendisinin bir yazınsal bir dünya yaratma hakkı vardır ve bu hakkına kimseyi yaklaştırmaz, bağımsız dünya yaratma hakkına kesinlikle müdahale ettirmez.
3- Edebiyatla iktidarı - iktidar derken sermaye ve lobileri kastediyorum - yan yana düşündüğümüzde yazar için son derece vahşi, yazarı tüketen, yıpratan ve kendi ortamı içinde yalpalamasına neden olan bir ortam doğar. Önce bir yazarın bana kalırsa yazacağı kitabından başka bir dayanağının olmayacağını bilmesi yeterlidir. Özgüvenini koşullar ne olursa olsun korumalıdır. Eğer bir lobiye gereksinim duyarsak o lobiyi meşrulaştırırız. Yazar örgütleri ise gerektiği gibi çoğulcu, demokrat olsalardı şu islamcı, bu eski solcu, bu küçük burjuva diye yazarlar arasında anlaşılmaz ayrımcılıklar yapmasalardı içerik sadece edebiyat olurdu. Yazar örgütleri zaten yazarın arkasında dursalardı kimin kimi kayırdığını konuşmaya gerek kalmayacaktı. Ajanlık bence bir sonuç. Bunun bir muhatabı da yazar örgütleridir. Bence bağımsızlığın korumak isteyen yazarlar da böylece kıyıya itiliyor ve örgütlenemiyorlar.
Sema Kaygusuz
1- Menajerlik ile edebiyat ajanlığı birbirinden farklıdır. Menajerlik kurumsallaşması gereken bir meslek, kendi içinde yasaları olan amacı olan ticari bir meslektir. Edebiyat ajanlığı ise kurmaca ve afaki bir adlandırma ama bu edebiyat ajanı yok demek değil. Eğer yazınsal sanatla hayat arasındaki bağları doğru bir şekilde kurmayı beceremezsek nasıl ki yazarla yazıcı; kitapla eser; doktorla üfürükçü birbirine karışıyorsa, edebiyat ajanı ile menajer de birbirine karışabilir günümüzde.
2- Ben hiç bir yazarın kendi ruh dünyasını, algılarını yaratıcılığını dayatılan önerilere göre yönlendirebileceğine inanmıyorum. Bunun da teşhis edilmesinin güç olduğunu düşünüyorum. Bence bu bir dedikodu. Yazar yazmak istemediği, ağrısı olmayan bir konuyla zaten meşgul olmaz. Diyelim ki çok popüler konulara ilişkin birşeyler yazılıyor bu da o yazarı sahtekâr yapmaz. Önemli olan yazının yazınsal değeridir. Yazarın kendisinin bir yazınsal bir dünya yaratma hakkı vardır ve bu hakkına kimseyi yaklaştırmaz, bağımsız dünya yaratma hakkına kesinlikle müdahale ettirmez.
3- Edebiyatla iktidarı - iktidar derken sermaye ve lobileri kastediyorum - yan yana düşündüğümüzde yazar için son derece vahşi, yazarı tüketen, yıpratan ve kendi ortamı içinde yalpalamasına neden olan bir ortam doğar. Önce bir yazarın bana kalırsa yazacağı kitabından başka bir dayanağının olmayacağını bilmesi yeterlidir. Özgüvenini koşullar ne olursa olsun korumalıdır. Eğer bir lobiye gereksinim duyarsak o lobiyi meşrulaştırırız. Yazar örgütleri ise gerektiği gibi çoğulcu, demokrat olsalardı şu islamcı, bu eski solcu, bu küçük burjuva diye yazarlar arasında anlaşılmaz ayrımcılıklar yapmasalardı içerik sadece edebiyat olurdu. Yazar örgütleri zaten yazarın arkasında dursalardı kimin kimi kayırdığını konuşmaya gerek kalmayacaktı. Ajanlık bence bir sonuç. Bunun bir muhatabı da yazar örgütleridir. Bence bağımsızlığın korumak isteyen yazarlar da böylece kıyıya itiliyor ve örgütlenemiyorlar.
Moderatör tarafında düzenlendi:
