Söz kifayet etmiyor, hal ise fark edilmiyor!

MustafaCİLASUN

Özel Üye
126165.jpg













Artık anma
Ve ne olursun ağlama
Bitsin bu aşk kalbim yeter ki sen solma

Ve hiç solma
Halini kuşatan bitecekse bitsin
Kuraklığın ikliminde heves tükenip gitsin

Sevmek
Neye kifayet ediyor söyle
Kederle meşk etmek hale yetmiyor nedense

Sinem
Hazanı zikredip inliyor
Yüreğim hıçkırıklara, hicrana refakat ediyor

Bir kez daha
Umut içinde açılan şu bahara
Gönül kapını bir kez olsun aralayıp anlasana

Neye çare ki
Hüsran kime kaldı dönüp baksana
Bu kez kanaatini ertelemeyi idrakime sorsana

Yürek bu
Kalbin güdümünde değil mi
Gönlün nazar eden sürur penceresinde kiminle

Sevilensin
Aşk için terennüm edilensin
Sevgiyi hak eden, düşüncede filizlenen nefesin

Gel yorma artık
Bahaneler içinde bu kadar yorulma
Ömrün bu sayfalarında gel sen sararıp soldurma

Şayet
Kesin kararın bu olacaksa
Başka hiçbir seçenek halime hak tanınmıyorsa

Yolun açık olsun
Uğurlar ola, kalbin hüzün yaşamasın
Bir nedamet soluma, aşkın şu kuraklığında ağlama

Sen kendi yoluna git
Ben ise sefilliğin yurduna avdet edeyim
Hederliğimin kalan umuduyla yolculuğuma ne deyim




Mustafa CİLASUN

 
Üst Alt