anilan

  1. MustafaCİLASUN

    Nasıl bir heyecan ve meraktı anılan tutkularımız!

    Hakikat karşısında yaram ne ağırmış meğer Düşündükçe yüreğim ağrıyor hayıflanıyorum Oysaki taptaze birer fide olarak yeşermiştik Vuran rüzgârlardan, uçuşan tozdan bizardık Nasiplenmeyi bekledik, şefkatin kanatlarında Kâh ağladık ve kâh güldük ananın o kucağında Ne sıçramışızdır uykularımızın...
Üst Alt