araz

Garip kulum yokta, varda; Ezildikçe bildim beni!.. Kader denen bir esrârda; Çözüldükçe bildim beni!.. . Ne sınır var ne bir boyut; Gönül dolan, yağan bulut!.. Nefsi saran korku, umut; Sezildikçe bildim beni!.. . Baş koymuşum gelen emre; İmân nûru sığmaz ömre!.. Her amelim...

[COLOR=#ffff99] Ma’nâ âleminde, vefâ yolunda; Aşk ile elendim bir cana düştüm!.. Gönül vecde geldi cezbe hâlında; Derdime gül bastım, dermâna düştüm!.. Gurbet, gam bendini bende mi kurdu?.. Mevlâ’m emaneti sırtıma vurdu!.. Her katrem ‘hû’ dedi, duruldu, durdu; Kaynadım, çağladım devrâna...

Yazmış... Kadir Mevlâ’m bu sevdâyı; Damar damar öze yazmış!.. Gül eylemiş hoş edâyı; Kalbe giden ize yazmış!.. . Kula vermiş cümle varı; Vecde salmış vefâdârı!.. Edep, erdem, namus, arı; Tesbih eden söze yazmış!.. . Cana sunmuş emâneti; Duyan tatmış adâleti!.. Bir ibrette bin hayreti...

BİLMEM...Rıfat Araz... Aşkın ile bir hoş oldum; İlki bilmem, sonu bilmem!.. Neye baksam, seni buldum; Yönü bilmem, yanı bilmem!.. . Her hâl ile yandı yürek; Dağ yükümde bin bir emek!.. Ömür bir çark, zaman elek; Ten öğünür, canı bilmem!.. . Safta döndü, doldu gönül; Müptelâdır güle...