dedem

Dedem, Boyacı Halil efendi! Yüreğinde, kocaman bir yara vardı, hasretten, Yavruları uzaklarda yaşardı, bunalmıştı gurbetten. Yüzünde yılların ızdırabı, ama edebi konuşması dilinde, Evlâdım, güle bakınca dikeni görme, güzeli görmek elinde. Her sabah abdest alır, gördüğü insanlara selâm vererek...