gelmedin

Artık çıkıp sana gelemem Ruhumun hicranını hasredip, şevkinle sürura erişemem Mütebessim haline nazar edemem, kalbimin hüznüyle göçmeyi hiç istemem Gülmeye hasretim, burukluğu artık terk etmeliyim, vicdanını hali olmaya kefilim Neden senden uzaktayım Sensizliğin sürgününde ki bir şafakta...

Günler bir bir göçüp gitti Kalbim sessizlik içinde sabırla yetindi, umutla bekledi Kanaat etmeyi şehretmek için gönül ehlinin vecdinde ki feyze müracaat etti Bir ömür dinledi, yad edip şükretti, hasretin bendinde kalan nefesini anbean tüketti Neydi bu hale düşüren saikler Sukut ettiren...

Bir ömür sessizliğin renginde bekledim Bilsen ne kadar umut ettim,kimi vakit kendi kendimi teselli ettim Sabrın devranında gözyaşlarımı derledim,nasip olmasını ne kadar diledim Kalbimdeydi sanki o naif nefesin hissiyatımı kuşatan engin edebin ve temennilerin Ne hicrandı firkatin,sukut ettiren...