huzunle

  1. MustafaCİLASUN

    Gönül hüzünle barışık olmalı, yanmadan yaşanmalı!

    [FONT=Lucida Calligraphy] [FONT=Lucida Calligraphy] [FONT=Lucida Calligraphy]Kalbin lisanı bir başkadır [FONT=Lucida Calligraphy]Ar içinde ki sukut-u nazardır, hassasiyetiyle orantılıdır [FONT=Lucida Calligraphy]Ariflik içinde saklıdır, ihsan ve inayet içinde ki saklı bir heyecandır...
  2. MustafaCİLASUN

    Sen hicranın adısın, hüzünle yaşayansın!

    [FONT=Georgia, serif]Kaç zamandır umutla bekliyordum [FONT=Georgia, serif]Her nasılsa yazmaya cüret edemiyordum, sessizce bekliyordum [FONT=Georgia, serif]İzah etmeye muktedir olamadığım bir ümidin iştiyakıyla yazmanı diliyordum [FONT=Georgia, serif]İçime şevk bahşeden edebi halini yadediyordum...
  3. MustafaCİLASUN

    Sensiz terennüm ettiğim nefesler hüzünle akar!

    Kaç zaman oldu kim bilir Sinemin yaşadığı elim sancılara ne derim Kalbimi hasretin sızısıyla demlediğim kederim ah çekerim Kime ne söylerim sukutumla seyirdeyim evet hala nefesinle beklemekteyim Ha ne olur bir ses ver hale Mütemadiyen hicran için derlediğim melale Halime garipçe bakan...
  4. MustafaCİLASUN

    Kalbim ağlar, ruhum hüzünle bakar!

    Ne vakit yalnızlığın sokaklarında eğleşsem Fikrimin bizarlığına refakat ederek, umut için an be an yeşersem Ufkumun solgunluğuna nazar ederek, bin hüzün içine girsem ve figan etsem Kimselere bir kelam etmeden, derd-i gamıma dikkatlerini çekmeden sessizce göçsem Derin bir iç sızısıyla nedense...
  5. MustafaCİLASUN

    Ne hazindi hasrettiğin nefesin ve hüzünle gidişin!

    Ne yılar yetti Ve ne de bahşedilen ömür Dertleri anlatmak için kifayet edecek bir faziletti Nihayetinde Kendi halinde masum bir nefesti Çok gayret etti, mısralarıyla gönülleri ne fethetti Nesillerin dağarcığında Fevkalade kök salan bir çınarı ebetti Yalnızlık onun için ne büyük bir...
  6. MustafaCİLASUN

    Beklerim gün be gün, kalbim hüzünle vurgun!

    [FONT=century gothic] [FONT=century gothic] [COLOR=brown]Su akar, gün hasretiyle sinemi yakar Geceler yalnızlığıma hüzünle bakar, hicran yüreğime elem koyar ve durmadan dağlar Aşk, hal dilinde hakikat için ağlar, sevda maksut için vesileleri sorar, bilmem ki ne arar Gözler bakar, baht...
  7. MustafaCİLASUN

    İnanmalıydım, hüzünle ağlamamalıydım!

    Evet, bel bağlamalıydım, haz duymalıydım Ne yaptığımı hakkıyla anlamadan, tereddütle solumadan yol almalıydım Öncelikle suallerden başlamalıydım, hissiyatımı gale almalıydım ve fakat yaşamalıydım Lüzumsuz kaygılardan arınmalıydım, mefkûremi ihmale bırakmamalıydım, ona kanmalıydım Nerde işaret...
  8. MustafaCİLASUN

    Bin hüzünle ansam ve aşkınla anlamlaşsam!

    Hasretin esartiyle ruhumu meftun bıraksam Kol kanat germeden, mahzunluğumla sevdanın kollarında bizar olsam Ne kadar anlatsam, takatten azat olup sürurla suhuletini ansam Ağlasam, hıçkırsam da aşkın kanatlarında ülfeti yaşasam Gecenin serencamında yalnızlığın hicranındayım Ne kadar ah çeksem...
  9. Ayyüzlüm

    hüzünle hüzne dair...

    hüzünle hüzne dair... HüZün Acının çiçeği HüZün uzakların çağrısıdır Hergün yüzlerce binlerce defa uzaklara düşer de düşünceleriniz.. Bedeniniz hapistir ve kurtulamazsınız HüZün uzakların çağrısıdır gidemezsiniz.. Hüzün kaçıp giden trenin ardından bakakalmaktır Gece yarıları garlarda...
Üst Alt