ibreti

  1. MustafaCİLASUN

    Kükürt tepesinden ibret-i nazarı kal ederken!

    Ne kadar sakin bir mekan Kimseler yok,her yer hasretin habercisi, firkatin derdindeydi Alıp götürüyor hissiyatımı, ürperten serencamıyla, sancılı ve metruk melal laldi Sadece kuş ve nebatın esenliği, böceklerin feryadı ne kadar baskındı,suskun hıçkırıklardı Fersiz gözlerim...
  2. MustafaCİLASUN

    Halin avariliği ibreti ardır, feyzi nazardır!

    Hangi firhatin esinine ram olan bir nefessen Hasreti ve sabrı sinesinde edebiyle derleyen azmin emanetçisiysen Müddet-inefesin alinde ki hesabın farkıyla bedelleşen bir zadenin kadrine haizsen Yüksünme, çilenin vecdinden yüzçevirme Ruhunu ve kalbini enkazın burukluğuna terk...
  3. VuSLaT

    Bir söz söyle ibreti alem olsun.....

    Edep bir taç imiş nuru Hudadan giy ol tacı emin ol her beladan... Hiçbirşey için "BENİMDİR" deme, sadece de ki; "YANIMDADIR" Çünkü ne altın, ne toprak, ne sevgili, ne hayat, ne ölüm, ne huzur, ne de keder... DAİMA SENİNLE KALMAZ Her sorulana cevap verenin, açıkça görülen...
Üst Alt