izanim

Buruk bir halin lahzasındayım Suskun ve sakin köşeler sessizce cezbediyor Hicranım dinmiyor, hüzün zerkediyor Şehrine malik olmadığım her ne varsa önüme çıkıyor Esrar perdesi hiç çözülmüyor, hangi saiklerse alalanmayı biliyor Bu hazan yine kalbim kırık Sararmış yapraklar nazar ediyor...