kirildi

“Ayağın kırıldı diye üzülme. Allah sana belki kanat verecek. Kuyu dibinde kaldın diye kırılma, belki oradan bile bir kapı açılır. Yusuf kuyudan sultan oldu..” Mevlana Celaleddini Rûmi

Diyelim başınıza istemediğiniz bir olay geldi. Yıkık, perişansınız. Kimse ile görüşmek istemiyorsunuz. Çoğunluk size küsmüş gibi. Yalnızsınız. Herkes benden uzak, herkes bana kırgın düşüncesi içinde çöküntü yaşıyorsunuz. Yalnızlığınızın karanlık mağarasına şu ayet bir güneş gibi doğuyor...

Kalbin mi kırıldı? Bırak parçalarını özürler toplasın, Yere düşen parçalara bir el uzanır ya Bırak gönlüne bir tatlı söz uzansın Eskisi gibi bir bütün olmayacak derler… Peki ya eskisinden daha sağlam olursa Birbirine kenetlenmiş, Ve bir daha eskiye dönmemek adına… Bir bedenin uzuvlarıyız biz...