kukurt

  1. MustafaCİLASUN

    Kükürt tepesinden ibret-i nazarı kal ederken!

    Ne kadar sakin bir mekan Kimseler yok,her yer hasretin habercisi, firkatin derdindeydi Alıp götürüyor hissiyatımı, ürperten serencamıyla, sancılı ve metruk melal laldi Sadece kuş ve nebatın esenliği, böceklerin feryadı ne kadar baskındı,suskun hıçkırıklardı Fersiz gözlerim...
Üst Alt