miydin

Yaprak yaprak dökülmüş satırlarım Sonbahırın hücresine hapsolmuş Sesim titretse de duvarları, duyulmaz olmuş Beklediğim bahar sen miydin?.. Kanayan satırlarıma hayat veren Can çekişen kalemime, can katan Varlığınla can suyum olan, Beklediğim bahar sen miydin?.. Hoşgeldin... Ne iyi ettin de...

Hiç olmayanın hiçliğine hiç acır mıydın? Bilmiyorum, bugünlerde sevdiğini hiç beklemediği bir anda ahirete gönderen kardeşlerim benim hissettiğimi mi hissediyor? Elimdeki her fotoğrafın zamanını ikiye ayırırım: Babamlı olduğum günler/babamsız kaldığım günler. Fotoğraf karesinde babam yoksa...