nispette

  1. MustafaCİLASUN

    Ne kadar yerinsem ve o nispette umut beslesem!

    . Bilmem ki nasıl kal eylesem Kalbime düşen hissiyatı hiç çekinmeden hasretsem Sinemde suskun kalmış sayfaları bir bir aşikar eylesem ve ibretiyle serinlesem Saiklerine eriştikçe gam ve kederinden arileşsem, hüznü bir nebze olsun taleplisine devretsem Ne sakinin...
  2. MustafaCİLASUN

    İçimden geldiği nispette melalimi yazdım!

    . Gözlerimden yaş boşalıyordu Oysaki bu konuda pek alışkanlığım yoktu Halin fakirliğinde, kalbin sevgiye hasret iklimiyle nefesleniyordum Yapraksız bir dal misaliydim Şevksizliğe gark olan hicranı abideydim Ne gülmeyi bilirdim ve ne de tebessüm için yüreğimi hasredendim Bilmek...
  3. MustafaCİLASUN

    Nefsine esir olmadığın nispette hürsün!

    . Çünkü aklın ve idrakinle yükümlüsün Ruhunu esir eden ne varsa, bizarlık kapındaysa, acziyet kalbini yormuşsa İzanın bir mefkure etrafında yoğunlaşmamaışsa,irfanın haline sürur sunmuyorsa Ne kadar ehliyet ve mükellefiyetinin farkındasın, yoksa ihmal edegelen nazarmısın Çirkin...

Saat

Forum Görünümü

Konular
55.414
Mesajlar
136.674
Toplam kullanıcı
6.053
Son üye
HollyBrown
Geri
Üst