ruhumun

jGK8gOL1aK4

[FONT=Sylfaen, serif] [FONT=Sylfaen, serif]Ne zaman yalnız kalsam [FONT=Sylfaen, serif]Suskun duvarların ah u zarına nazar edip, sinemi aralasam [FONT=Sylfaen, serif]İzanımı suket ettiren ne varsa, hiç usanmadan bir bir hicran ile yazsam [FONT=Sylfaen, serif]Mahzun bırakan adına...

Ne zaman aşkı ansam ve sırrında kaybolsam Yitik umutları bir bir derleyip şevkle bulsam Lahzanın şiarında müddeti korkuyla sorsam Yeisi anmadan sevinç hıçkırıklarına kansam Her ses, nefesten zuhur eden heves ne söyler Ruhun ve kalbin itminan olmasını elbet diler Akıl ve izan neye refakat...

[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, serif][COLOR=#330066] [COLOR=#330066][FONT=Georgia, Times New Roman, Times, serif] [COLOR=#330066][FONT=Georgia, Times New Roman, Times, serif]Ne vakit bir nida duysam Yüreğimi titreten umutla haşrolup avunsam Sabrın kitabını okusam,nasip nedir...

[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, serif] [FONT=Georgia, Times New Roman, Times, serif] [FONT=Georgia, Times New Roman, Times, serif]Ey sevgili Şimdi nerdesin söyle Öyle yaralıyım ki seni özleyince Nerede kaldı Bıraktığın o şefkatin Seninle anılan gül bitmeyen sevgin Yüreğim...

[FONT=Georgia, serif]Kimbilir [FONT=Georgia, serif]Belki nefsimden [FONT=Georgia, serif]Belki de yıllara sari [FONT=Georgia, serif]Suskun bırakan kederimden [FONT=Georgia, serif]Ah u figan [FONT=Georgia, serif]Ettiren burukluğun şiddetinden, [FONT=Georgia, serif]Hüzün zerkeden eleminden...

Etme Allahın kimseyi perişan Yaşatma umut içinde bir hicran,sancılar içinde geçmiyor zaman Lahza ruhuma sesleniyor heran, gözyaşlarım dinmez ne vakitte gelecek aşk için ağlayan Yan ey bu gönlüm durma yan, elbet birgün dinecektir bu vicdan,sahipsiz değildir her insan Kapım çalınmaz sukutum ar...

Almış başını gidiyorum Neye şahit olmuşsam, hangi nefesin tesirinde kalmışsam hayıflanıyorum Kalbi boşluğum için bir yol arıyorum, aşk ve sevda adına anlamsızlaşıyorum İçimin burukluğunu Hiçbir nefesle paylaşamıyorum sessizliğin kadrinde ağlıyorum Karıncaya bakıyorum Kuşun umut içine...

Kimi vakit nutkum durdu Gözlerim yaşla yol alarak, hicranın inhisarında sabra koyuldu Aklıma ne oldu, idrakim neden kalbime itminan olmam için inşirah sunmuyor Umutlarım lahzalarda her nedense yeşermiyor, hazan yine sineme sökün ediyor Kalbimi şehredebilmeliyim Ruhumun tevdi edilmesinde ki...

Vaat edilen umut niye aman vermiyor Salıverdiğim nefesler hicranımla hesapla bedelleşiyor Ruhumun azadeliği yüreğimi burkarak, sineme hasreti yağdırıyor Dilim susuyor, kalbim konuşuyor, gözlerim mecalsiz bir şekilde ufka bakıyor Her attığım adımda gözüm kararıyor Göçtüğüm mekânlar artık...

Artık silmek istiyorum bu gözyaşlarımı İçinden çıkamadığım bin bir sıkıntıları, yüreğimi sağlayan derin acıyı Susmak kifayet etmiyor, direnmek alıp uzaklara götürüyor, sabır imdadıma yetişiyor Meşkaleye dalsam, herşeyi unutmak için uğraşsam, düşlerin furyası peşimi bırakmıyor Yoksa ben...

Ne yapayım ki Senden sonra ruhum sancılar sağanağında Kalbim burukluğuyla hüzün karasında ve gözlerim boşalınca Başımı öne eğiyorum Hissiyatımı demleyerek hicrana adımlıyorum Yalnızlığın ayazında ve korkular karşısında hasreti anıyorum Çaresizlik sökün ediyor İliklerim tenimin titremelerini...

Yıllardır suskunum, içime akıtırım figanımı Ürkek bir nazarla seyrederim ibret sunan aşk-ı manayı, hakka uzanan sevdayı Duygulanırım, içime kapanırım, sakin ve seçkin iklimlerde nefes alırım rahatlarım Kadrine malik olmadığım lehçelerin merakına dalarım, aşiyan şanı bülbüle bazen sorarım...

Solmayan bir gül-i nihal misali Umut açmalı sinemde, vecdimi cezp edecek kuvvet ve önemle Yeis ve nedamet zaten etrafımda ziyadesiyle, hevesler nizam edilmedikçe Akıl kemale ermedikçe, lisan-ı hal edebe bürünmedikçe, kalbim farkı fark etmedikçe Rahmetin sahibi ruhuna aşikâr Nasıl bir mefkûre...

Alnım yerle bir her seferinde Topraktanım, kibir yok zerre Arkamda bıraktım her şeyi Önümde beyt-ül mukaddes, Kâbe Her yanımda O Onu söyler içimdeki her zerre. Bedenim eğilirken, Ruhum yükseldiği yerdir secde... [COLOR=wheat]