sizisi

. Ne vakit bir ah etsem Yüreğimde ki dinmez sısıyı gönüllere zerkedip şöyle bir nazar etsem Gamın halinde ki nefesin acziyetini ibretle derlesem, her ecelin selasında serinlesem Maşşerin vecdini ruhum ve kalbimde ki haşyetiyle irkilsem, Rabbime secde edip, kendimden geçsem...

Beceremedim işte! Ömür son demlerini yaşsa da Halin dirliğinde, muhabbet zorunlu olsa da Ne yaptımsa anlamadan, Derin sulara dalıp düşünce ufkuna Sağ salim ulaşarak eminliğe hazla bakmadan Mütemadiyen sürüklendim, Bir gün kendimi dinlemeyi bilmedim Ne derlerin vehmiyle ve bir telaş içinde...

. Elif gibi yalnızım, Ne esrem var, ne ötrem. Ne beni durduran bir cezmim Ne de bana ben katan bir şeddem var. Ne elimi tutan bir harf Ne anlam katan bir harekem… Kalakaldım sayfalar ortasında. İşte ben gibi, sen gibi… Bir okuyan bekledim, Bir hıfzeden belki… Gölgesini istedim bir dostun med...