Hangi mısrayı yazsam, kalbimi titreten hıçkırığa kansam!

Acıma duygusu varsa biraz insanın içinde vay halimize...
Çünkü acımak isterken acınacak hale gelmek var işin ucunda ki bu da kaçınılmaz son...

İnsan yaşadıkça tecrübe kazanıyor ya hani, o zaman kazanılan bi tecrübe var ki;yaşamak istiyorsan bu dünyada,acımasız olacaksın...Küçük balığın büyük balığı yutması gibi,güçlünün zayıfı ezmesi gibi,kuzunun kurta yem olmaıs gibi...KURT KUZUYA,GÜÇLÜ ZAYIFA,BÜYÜK BALIK KÜÇÜK BALIĞA ACIMAZ VE HAYATTA KALIR...demekki hayatta kalabilmek için acımayacaksın...Acıyanların kalmadığı bu dünyadaacıyabilen olup tek başına kalmayacaksın...

Ama olmuyo işte yapamıyoruz.Ve bu yüzden de her zaman yanlız kalıyoruz..yeniliyoruz hayata...bu yüzden ikinci sınıf insan oluyoruz...aşağı itiliyoruz..bi uçurum ve tutunacak tek bir dal var..her zaman acımasızca aşağı itilen biz oluyoruz...Çünkü üzülüyoruz,çünkü acıyoruz..kötü olmayı başaramıyoruz...

Rabbim razı olsun çok değerli satırlar üstadım kalemine sağlık.....

Murat adminim yorumun çok güzel sonunu harika bağlamışsın,her


ne olursa olsun biz yüreğimizden acıma vicdan bu duyguları kaybetmeyelim,,,
varsın büyük balık küçük balığı yutsun,varsın zengin fakiri ezsin zerre kadar küçülmez insan...