Hayatın tecrübeleri.
Es-Selamün Aleyküm!
Yeni bir yazı,da buluşurken izin sezonunu da bitirmiş oluyoruz.
Ramazanı şerif ve izinden sonra yeni bir başlangıca girerken kendimize de çekidüzen verelim.
Hergünümüzü daha bir canlı ve bereketli geçirmeye gayret edelim.
Yeni Kitaplar okuyarak eski bilgilerimizi tazeleyelim.
Bütün bunları yapabilmemiz için gündemi takip ederek dünya,ya boşuna gelmediğimizi bilelim.
Bilgi denilince aklımıza ne geliyor acaba?
Bilgi Dünya ve ahiretimiz için gerekli!
İşte onun için!
Okumak ve ilimle iştigal etmek Müslümanın şiarı olmalıdır.
Türkiye de izinde iken çok düşündüm.
Durumları, yaşamları, hayatları gözetledim.
İşte tam bu noktada neler kaybettiğimizi farkettim.
Şimdiye kadar verilen tavizler!
Evet!
Tavizler zarar vemeye devam ediyor.
Türkiye anılarım,dan; genç kızlarımız bir zamanlar başörtüsü sorunu ile eylemler yapıyordu.
İlla baş örtüsü şiarımız diye ısrar ediyorlardı.
Gördüm,ki; baş örtmek moda veya giyimin bir parçası olmuş.
Tesettür olmaktan çıkmış.
Adeta manasını değiştirmiş...
Yok sayılacak derecede teseddüre riayet eden kardeşlerimiz var.
Sadece tesettürmü?
Elbette değil cami adabı, sokak adabı, konuşma adabı, oturma, kalkma adabı vesair bu uzar gider.
Trafik kurallarına uymamak kural olmuş.
Yaşamak,la ilk hedefimiz paramı?
Diye içimden şunu geçirdim!
Evet!
Bütün bunlar içimde fırtına olurken şöyle bir düşündümki!
Biz Müslümanlar kazanmadık daha çok kaybettik.
Bu gidişimizle biz kimi aldatıyoruz?
Kendimizi.
Evet!
Ceblerimiz, zevklerimiz, eğlencelerimiz ve hoş vakit geçirmelerimizden başka birşey düşünülmeyen vatanımız, ahlak konusunda daha çok yol katetmesi gerekir
diye düşünüyorum.
Hani anlatırlar ya...
Rüzgarla yaprak dost oldular.
Artık rüzgar savurmuyordu yaprağı.
- Söyle dostum, nereye istersen oraya götüreyim seni dedi rüzgar yaprağa.
Yaprak düşündü taşındı, aklına hiçbir şey gelmedi.
Tekrar sordu rüzgar:
- Hadi söyle, seni istediğin yere taşıyayım.
Tekrar düşündü yaprak, aklına yine bir şey gelmedi…
- Bilmiyorum rüzgar kardeş, aklıma hiçbir şey gelmiyor.
Sen söyle? Dedi.
Rüzgar:
- Gideceğin yeri bilmedikten sonra rüzgar dostun olsa neye yarar, savrulur gidersin! dedi ve bildiği gibi esti tekrar.
Yaprak yine savruldu.
Üstelik bu sefer savuran dostuydu.
İşte zamana bırakmışız bütün hayatımızı zaman bitince savuracak bizleri kara toprağa....
M.S.A.
Son düzenleme:
