İnsan!
İnsan seraplarda hayallerini yaşar.
Geriye dönüşü olmayan bir yola girer.
Su misali sürüklenmeye başlar.
Yokuşa, inişe, viraja girer.
Bazen taşlara bazen otlara vurur. Ama yine geriye bakar.
Hiç olarak boşu, boşuna giden hayata hala özlem çeker.
Anlamsız bir boşlukta sallanmış durmuştur.
Yaşı geçmiş eski dostları aramaz olmuştur.
Parası varsa bakım evinin bir köşesine atılacaktır.
Para yoksa köşelere bucaklara sürüne sürüne atılacaktır.
Sonra vefat edince defin işleminden sonra unutulup gidecektir.
Bu birinci perde.
İnsan madde ile ruhu hamur edip birbiri ile harmanlar uyum içinde birbiri ile yaşamı ALLAH yolunda tüketirse o insan ölümü ölümsüzleştirir.
Çünkü gerçek olan yaratılış ruhuna uygun bir şekilde yaşamıştır.
Dünyada devamlı kalmayacağını anlamış ve ölümün yok olmak olmadığını anlamıştır.
Hak sevgisi ile kendini yuğurmuş.
Yaşamın, Ayakta kalmanın kul olmak olduğunu anlamıştır.
Kendi ruhunu nurlu yolda tertemiz ederek O, na O’ nun yoluna kendini adamıştır.
Şöyle bir soru sorabiliriz.
Ey insan nereye?
Hayatın nereye gideceğini nerede biteceğini, sonunun ne olacağını, neyin senin için hayırlı, neyin hayırsız olacağını bilebilirmisin?
Hayatın bittiği bir dağda konaklayamazsın.
Seni bekleyen bir son var.
Dönme dolap gibi dolanıp durma.
Seni ileriye, doğruya götürecek yola gir.
ALLAH hiçbir mümini ve mümineyi doğru yoldan ayırmasın.
Yine bir yazının sonuna geldik. Sizleri ALLAH’a emanet ediyorum.
Selam ve dua ile.
M.S.A.
İnsan seraplarda hayallerini yaşar.
Geriye dönüşü olmayan bir yola girer.
Su misali sürüklenmeye başlar.
Yokuşa, inişe, viraja girer.
Bazen taşlara bazen otlara vurur. Ama yine geriye bakar.
Hiç olarak boşu, boşuna giden hayata hala özlem çeker.
Anlamsız bir boşlukta sallanmış durmuştur.
Yaşı geçmiş eski dostları aramaz olmuştur.
Parası varsa bakım evinin bir köşesine atılacaktır.
Para yoksa köşelere bucaklara sürüne sürüne atılacaktır.
Sonra vefat edince defin işleminden sonra unutulup gidecektir.
Bu birinci perde.
İnsan madde ile ruhu hamur edip birbiri ile harmanlar uyum içinde birbiri ile yaşamı ALLAH yolunda tüketirse o insan ölümü ölümsüzleştirir.
Çünkü gerçek olan yaratılış ruhuna uygun bir şekilde yaşamıştır.
Dünyada devamlı kalmayacağını anlamış ve ölümün yok olmak olmadığını anlamıştır.
Hak sevgisi ile kendini yuğurmuş.
Yaşamın, Ayakta kalmanın kul olmak olduğunu anlamıştır.
Kendi ruhunu nurlu yolda tertemiz ederek O, na O’ nun yoluna kendini adamıştır.
Şöyle bir soru sorabiliriz.
Ey insan nereye?
Hayatın nereye gideceğini nerede biteceğini, sonunun ne olacağını, neyin senin için hayırlı, neyin hayırsız olacağını bilebilirmisin?
Hayatın bittiği bir dağda konaklayamazsın.
Seni bekleyen bir son var.
Dönme dolap gibi dolanıp durma.
Seni ileriye, doğruya götürecek yola gir.
ALLAH hiçbir mümini ve mümineyi doğru yoldan ayırmasın.
Yine bir yazının sonuna geldik. Sizleri ALLAH’a emanet ediyorum.
Selam ve dua ile.
M.S.A.
