ceylannur
Yeni Üyemiz
Aşk İnsanı Mevlana..
Aşkı aşktan başka birşey söndüremez...
Ey insan, sen de âşık ol, aşkı tanı. Vefalı ol da vefa bul!
"Kulluk et de belki aşka yol bulursun."
"Susuzun su aradığı gibi, su da susuzu arar."
"Bütün dileklerden vazgeçip, bir tek dilek bir tek istek peşinde koşarlarsa O bir tek dilekte onların peşinden koşar"
Mevlana
Buyurmuş ki:
-Şayet yükseklerde olmak istersen, bütün insanların dostu ol ve kalbinde kimseye karşı kin besleme. Dostundan bahsederken sen memnunluk duyuyorsun ya, bu bir cennet kadar güzeldir. Hâlbuki düşmanından bahsederken kalbini dikenler sarar.
İkbal, aşkını bir manzumesinde anlatır:
-Mevlânâ, toprağı iksir haline getirdi. Bir toz kadar değersiz olan bende ne tecelliler gösterdi. Sanki çöl toprağından bir zerre, güneşin ışığını elde etmek için yola çıktı. Ben dalgayım; bir parlak inci vücuda getirmek için onun denizine yerleşmişim. Onun şarabından sarhoş olan ben,onun nefesleriyle yaşıyorum.
O, hâlâ eteklerinde dolaşan Garp dünyası için Doğu'dan doğan ikinci güneştir. Çünki bir gazelinde şöyle diyordu: "Bırak beni, güneş gibi ateşten harmani giyeyim ve o ateşle, güneş gibi dünyayı aydınlatayım."
Başka bir beyitinde, "Satrancı öyle oyna ki, ta 700 sene sonra mat diyebilesin!" buyurmuştu.
Keramet ki ne keramet!..
UNESCO 1973 yılını onun 700.ölüm yıldönümüne adarken elbette bu beyitten habersizdi ve O, bütün dünyaya öyle bir muhteşem şah çekti ki, sarhoşlukları gittikçe büyüyor!
-O âşıklar ki, nereye gideceklerini bilerek ölürler. Onlar mâşuklarının daima huzurundadırlar. Çünkü Bezm-i Elest'ten (ezel meclisi) Âb-ı Hayat içmişlerdir. Şeb-i arus'un en tatlı ifadesi şudur:
"Essalâ!" narası gelince, biz raksederek kapıdan gideriz.
Kudemânın Kırk Atlısı/İskender Pala
Aşkı aşktan başka birşey söndüremez...
Ey insan, sen de âşık ol, aşkı tanı. Vefalı ol da vefa bul!
"Kulluk et de belki aşka yol bulursun."
"Susuzun su aradığı gibi, su da susuzu arar."
"Bütün dileklerden vazgeçip, bir tek dilek bir tek istek peşinde koşarlarsa O bir tek dilekte onların peşinden koşar"
Mevlana
Buyurmuş ki:
-Şayet yükseklerde olmak istersen, bütün insanların dostu ol ve kalbinde kimseye karşı kin besleme. Dostundan bahsederken sen memnunluk duyuyorsun ya, bu bir cennet kadar güzeldir. Hâlbuki düşmanından bahsederken kalbini dikenler sarar.
İkbal, aşkını bir manzumesinde anlatır:
-Mevlânâ, toprağı iksir haline getirdi. Bir toz kadar değersiz olan bende ne tecelliler gösterdi. Sanki çöl toprağından bir zerre, güneşin ışığını elde etmek için yola çıktı. Ben dalgayım; bir parlak inci vücuda getirmek için onun denizine yerleşmişim. Onun şarabından sarhoş olan ben,onun nefesleriyle yaşıyorum.
O, hâlâ eteklerinde dolaşan Garp dünyası için Doğu'dan doğan ikinci güneştir. Çünki bir gazelinde şöyle diyordu: "Bırak beni, güneş gibi ateşten harmani giyeyim ve o ateşle, güneş gibi dünyayı aydınlatayım."
Başka bir beyitinde, "Satrancı öyle oyna ki, ta 700 sene sonra mat diyebilesin!" buyurmuştu.
Keramet ki ne keramet!..
UNESCO 1973 yılını onun 700.ölüm yıldönümüne adarken elbette bu beyitten habersizdi ve O, bütün dünyaya öyle bir muhteşem şah çekti ki, sarhoşlukları gittikçe büyüyor!
-O âşıklar ki, nereye gideceklerini bilerek ölürler. Onlar mâşuklarının daima huzurundadırlar. Çünkü Bezm-i Elest'ten (ezel meclisi) Âb-ı Hayat içmişlerdir. Şeb-i arus'un en tatlı ifadesi şudur:
"Essalâ!" narası gelince, biz raksederek kapıdan gideriz.
Kudemânın Kırk Atlısı/İskender Pala
