Konular…Yaşananlar...Ortalık yerdeler..Orta yerindeyim ortası gelmiş bir günün..Dünden kızıl bir yaram var..Dün kadar aşikar gün kadar açık…Döndüğüm yer aynı..Belki pervazım..Belki ben nazım...Ne kadar manidar ve ne içinmiş.. neyin hengamesi bilmiyorum..Hani bilip te bilmezden gelmenin bilmemeleri gibi..yanlışsız ama doğru değil..Hani tam yerine rast gelse ,,lazım değil..Yol bu yoluk..resimse soluk soluk..Dostsa , kalpte olansa ardı dönük..Düşmansa ,huzursuzluklar başı dimdik ,yüzü dönük ..Yüzü görünmesin hani tanınmasın..Kollayıp bir boşluğunu bulup bulunmaz kılsın hüzünleri..Nebileyim..Öyle sertte değil aslında..belki serbest ya..belki daha çağırılmamış..belki duymuş ezanı da temennisinde akşam olmamış bir vehmi aydınlık…
Hani bilipte bilmezden gelme.. duyupta duymazdan gelme gibi…İp sallanıyor urgan boyunda halat kadar kalın ..nakış kadar süslü..Deniz manzaralı…Hep o aynı sandal..Kabullenmek lazım belki .. yenilgiyi..Hükmün galibiyetini..hani mahkumiyette değil ya ...Kimi yorgunluklar da öyle..Düzeliyor…düzeliyor
Deliklere adamlar atılıyor…kanayan yara kanıyor..Ne kadar kısa bir ömür..Çok uzasa müşkül…Aklın başına geldi mi..geldi..takat kalmadı..Ben ettim sen etme teyemmümler..temayüller..meyiller …
Kabullenmek lazım aslı astarında sevgiyi..Bu sevgi işte deyip…Geçen yıllarda hatıralarda ölmekte sevgi deyip…Gözlerinin içine bakarak.. bu sevgi..sevgidendi sevgidir sevgilidir..sevdiği sevdiğimdir..sevdirdiği seveceğim, sevmediğini sevmemekle sevileceğim ve sevineceğim diye söylediğindir sevgi…
Geçiyorken geçen şeyler..benim geçenlerim senin geçenlerin olmasın..senin geçenlerin benim ki kadar geçilesi kalmasın ..belki sen hepsiyle heplenip hep iyisiyle süslenip ardını önüne sürüyerek ve büyüyerek katlanarak yükselip gitmelisin..Mübalağa olur mu hani fazlası söylenir mi hani müsbette olsa aşsa da.. gülüm günün hep gül olsun hani gül sultan ya ..O gül sultan gülden güle gülban ya...anarsak sevmelerini sevilir ya demelerimiz ..diyelim ki niyet ,doru bir kısrak gibi..Çölü göl olsun gölü umman..katresi reyhan habbesi derman..Kubbesi mina…Kendi zerresi kendine seyran…
Bir şey der mi şeylerim bana..Bu kadar kapanık abanık mı..Bir ara tarik bir aralık bulunur mu bir ara..Nefeslenir mi enfasımız kabzasındayken kadri kaderince…Mebdesi müntehası iki kutup mesafesi…Yükseldikçe miracı ve açılınca kanatları.. biri oraya biri buraya ayan olur mu olduğu gibi..görünürmü ki..Görsem görürmüyüm ki..Yoksa bir kıvılcım kılçığı patlatır mı ayn’ımı..Yoksa perdesi çekilir nevme dalarken şu tenden perde..Candan bir nikap aralanır mı batnın da güneş pişip pişirirken…
Zor mu “heeeee , demi yaa
“demek acaba…Acip olan bunu söyleyememek mi acayipçe…..Bir arpa boyum yok..hani incir çekirdeğini doldurmadım.. onun içinde manevi bir kalemle kocaman bir ağaç yazılıyken ..Fındık kabuğunda mı Arap saçına döndüm…Bir bardak fırtınada kopan fırtınada neydi savurdu şeş cihete cihetim çeri çöp..Küçük bir maddeyim de bana mı derya geldi bir kaşık su…Neden kaçtım ki yağmurdan.. bana ne yapacaktı ..seher meltemlerinde eser bad-ı tecelli beni yakacak mıydı sanki..Yıldızlar ah yıldızlar…Dizelerin romantizm romatizmalarında saçı yolunmuş manaların…Güzellikler ne kadar farklı oysa..Yanılırda yalnız olunur mu? Bilinmeyenler beliriyor ... köşe başlarında bazen..bazen dönerken gündoğdu’nun yüzü şemse, yüzün yerden kalkmıyor..Bazen korkuyor insan el yordamı dalgalı bir gecede ve geceden bir bahirde yılana tutuyor..mini mini hayat teknesiyle…Bırak deseler bırakmıyor ellerini…Hani ver deseler emaneti emin bir ele gömseler emin bir beldeye emin emin’e vermiyor..Beşte birini de..Beşte birin biride kalmıyor sonra...
]Dalgalanmadan durulunmuyor velhasıl……………
