Düşüncemin gölgesinde!
Her zamanki gibi bugünlerden vurgulamak yerine değişik bir konuyu işlemek istedim. Çağımızın iki, üç asır gerisinde yaşadığımız var sayımı ile kendimizi ışınlayarak gidelim. Şimdiki kafa ile o zamanki yaşamı kıyaslayarak düşünelim bakalım ne çıkacak.
Cebimizde ne cep telefonumuz ne ayfonumuz nede diğer teknik eşyanın olmadığı.
Altımızda arabamızın olmadığı yazlık, kışlık evlerimizin olmadığı bir zamandayız. Çocuklarımızın ağlayınca incileri dökülecekmiş gibi anında isteklerinin yerine getirilmediği bir zamandayız.
Toprağa bastırmadığımız sevdiklerimizin ayakkabısı olmadığı bir zamandayız.
Özel mutfak, yatak odası, banyosu dayalı döşeli olmayan topraktan ağaçtan yapılmış bir evdeyiz.
Çeşitli giysilerimizin olmadığı bir zamandayız.
Sadece yaşama mücadelesi verdiğimiz bir zamanda.
Sırtımızda yırtık ve kirli bir elbise ayaklarımız çıplak bastığımız yer toprak.
Hayatın sırtımıza bindiği ve bindirdiği yükle ezildiğimiz zamana giderek bir an düşünün.
Ve halinize şükredin.
Bugün hala şu anda öyle insanların olduğunu düşünün.
Halinize iki kere şükredin.
Zulmün olduğu bir beldede yaşamadığımızı düşünerek üç kere şükredin.
Nice evlerden gelen çığlıkların kulaklarımı tırmaladığı şu anda yüreğimizin nasıl duygusuz kaldığına hala şaşırıyorum.
Bütün yardım çağrılarına kulak tıkadığımız karşısında basit mahanalarla kendimizi aldattığımız bu günlerde elbet geçecek.
Bütün bunların ne anlama geldiğini şöyle bir sıralayalım.
Kendi nefsimizi İslami terbiyeden geçirmediğimiz şu zamanda çocuklarımızın hayatını da zehir ediyoruz, bizim yalancı merhametimizle.
ALLAH rızası için hizmeti kul rızası için yapıyoruz.
Dünya nimetine öncelik vererek hayatı onlar zannediyoruz.
Bütün bunları saymakla bitiremeyiz.
Bunları ALLAH rızasına çevirmek istiyorsak vahyin ve resulün çağrısına kulak vereceğiz.
Kendimize beyaz bir sayfa açacağız.
Şeytanlara şeytanın yoldaşlarına ve nefsimize bir kement atacağız.
Susması için.
Karelerimizin aralıklarında bile adaletten ayrılmayacağız.
Temel taşımızdan en yüksek noktasına kadar ALLAH rızasını ön plana alacağız.
Artık kafamızı ellerimizin arasına alarak nerede hata yapıyoruz diye hep beraber düşünelim diyorum.
Günü kurtarma peşine gitmeyelim zaman kıymetli.
M.S.A. / Muhtazaf....
Her zamanki gibi bugünlerden vurgulamak yerine değişik bir konuyu işlemek istedim. Çağımızın iki, üç asır gerisinde yaşadığımız var sayımı ile kendimizi ışınlayarak gidelim. Şimdiki kafa ile o zamanki yaşamı kıyaslayarak düşünelim bakalım ne çıkacak.
Cebimizde ne cep telefonumuz ne ayfonumuz nede diğer teknik eşyanın olmadığı.
Altımızda arabamızın olmadığı yazlık, kışlık evlerimizin olmadığı bir zamandayız. Çocuklarımızın ağlayınca incileri dökülecekmiş gibi anında isteklerinin yerine getirilmediği bir zamandayız.
Toprağa bastırmadığımız sevdiklerimizin ayakkabısı olmadığı bir zamandayız.
Özel mutfak, yatak odası, banyosu dayalı döşeli olmayan topraktan ağaçtan yapılmış bir evdeyiz.
Çeşitli giysilerimizin olmadığı bir zamandayız.
Sadece yaşama mücadelesi verdiğimiz bir zamanda.
Sırtımızda yırtık ve kirli bir elbise ayaklarımız çıplak bastığımız yer toprak.
Hayatın sırtımıza bindiği ve bindirdiği yükle ezildiğimiz zamana giderek bir an düşünün.
Ve halinize şükredin.
Bugün hala şu anda öyle insanların olduğunu düşünün.
Halinize iki kere şükredin.
Zulmün olduğu bir beldede yaşamadığımızı düşünerek üç kere şükredin.
Nice evlerden gelen çığlıkların kulaklarımı tırmaladığı şu anda yüreğimizin nasıl duygusuz kaldığına hala şaşırıyorum.
Bütün yardım çağrılarına kulak tıkadığımız karşısında basit mahanalarla kendimizi aldattığımız bu günlerde elbet geçecek.
Bütün bunların ne anlama geldiğini şöyle bir sıralayalım.
Kendi nefsimizi İslami terbiyeden geçirmediğimiz şu zamanda çocuklarımızın hayatını da zehir ediyoruz, bizim yalancı merhametimizle.
ALLAH rızası için hizmeti kul rızası için yapıyoruz.
Dünya nimetine öncelik vererek hayatı onlar zannediyoruz.
Bütün bunları saymakla bitiremeyiz.
Bunları ALLAH rızasına çevirmek istiyorsak vahyin ve resulün çağrısına kulak vereceğiz.
Kendimize beyaz bir sayfa açacağız.
Şeytanlara şeytanın yoldaşlarına ve nefsimize bir kement atacağız.
Susması için.
Karelerimizin aralıklarında bile adaletten ayrılmayacağız.
Temel taşımızdan en yüksek noktasına kadar ALLAH rızasını ön plana alacağız.
Artık kafamızı ellerimizin arasına alarak nerede hata yapıyoruz diye hep beraber düşünelim diyorum.
Günü kurtarma peşine gitmeyelim zaman kıymetli.
M.S.A. / Muhtazaf....
