nefsimutmainne
Aktif Üyemiz
Içimi oyup geçen rüzgarlara inatyürek durağımda beklediğim tek yolcu.
Gerçeklerde aramıyorum artık senigerçek olmadığına inandırdım kendimi.
Kırgınım yalnızcahatta adı aşk ile başlayan cümleler kulağımı tırmalayan rahatsız edici birer ses artık.
Garipti aslındasen dudağımdan apar topar dökülen sözlere.....
....virgül koymaya çalışırkenben ettiğin cümleleri noktalıyordum.
Cümlelerin sonuna nokta koymak hep bana düşse denoktaları hiç sevmiyordum.
Noktalar acıttı kalbini biliyorum.
A-ş-k biraz sabıren çokta cesur olmaktı...
Şimdi oturduğum şehrin gözlerine yağmur doluyorelimde bir fincan kahveağaçları seyrediyorum.
Bir fincan kahvenin kaç yıl hatırı kaldığını sayıyorum kendimce ve halen merak ediyorum yazdıklarını.
Sanırım denge üzerine kuruluydu dünya...
Acılarımız mı bizi eğitendengesizliklerimiz mi bizi acıtanyoksa tecrübelerimiz mi ayağımızı yere kenetleyen?
Binlerce soru sormak geliyor içimdenbinlerce sorunun altında bırakmak istiyorum zihinleri.
Elimdeki kahve bitmiyor bir türlü....
....içindeki zararlı maddelere inat yudum yudum damıtıyorum içime.....
varsın benimde kendine zarar verenler arasında bir kıyamlık yerim olsun.
Kalbim ahşap evlerin tahta arasından sızan damlaları gibi usul usul yürüyor gözlerime
kalbimi yanaklarımın coğrafyasına gömüyorum.
Hani bazı hikayelerin sonunu kimse bilmez herkes kendine göre bir son uydurur yaişte öyle bir şeydir a-ş-k...
kimisi içinse yeni bir cümleye başlamak için verilen müsaade...
Bir hikaye de noktalama işaretini doğru yerde kullanmak mühimdir aslındacümlenin en olmadık yerinde
el yordamıyla kondurulan bir nokta
ne yeni bir satır başının müjdecisi ne de anlamlı bir öykünün yardımcısıdır.
Aslında çokta zor değildir bir hikayeyi nerede bitirdiğine bakmadan bitirebilmek
hikayeyi her okuduğunuzda bir urgana atılmış gemici düğümü gibi çarpar dilinize...
Kanar dilinizkanar kalbiniz...
Çok mutlu bitmese dedoğru yerlerde kullanılmış noktaları
Ama mutlaka bir sonu olmalı.
İki nokta üst üste :
Alıntı...
