ceylannur
Yeni Üyemiz
Unutulmuyor işte..
Unutulmuyor nice sevdalar bekliyor da
Gitmeye yürek mi kaldı söylesene?
Gözlerinde içimi törpülediğim kadın!
Şimdi insanlara bakıyorum.
Çoğunun bekleyeni,
Ömrüne bir ömür daha ekleyeni var.
Diyorlar ki küsme aşka daha kimler gelecek kimler geçecek.
Bilmiyorlar ki en son giden her şeyimi götürdü…
Bilmiyorlar ki en son giden daha sonra gelecekleri bile götürdü....
Şimdi ben bu eskitilmiş gençliğimle,
Yaşımı tersden yazıp öylece giden bir senin ardından,
Kime hangi sevgimi vad edecem söylesene?
Silinmiş harfim benim!...
Ellerimi tutana bulaşacak kokun,
Soluğumu paylaşan harflerini yutacak.
Oysa ben yutkunamayacağım bile.
Kurudu boğazım sen gideli
Ki sana aldığım son buket bile kurumamıştır daha.
Çürümedi vurduğum yer.
Gözle görünmez darbeleri gidişinin.
Öyle bir yer kanıyor ki içimde kanım var her damlanın içinde.
Senle aldığım nefesleri vermedim daha.
Senle aldığım nefesleri, sensiz verdiklerimle sıvamaya çalışıyorum.
Tıkanıyorum işte, soluğum kesiliyor.
Giderken bir zamanlar bendeliğini de götürseydin ya,
Ya da zıttı olmayan bir şey yapsaydın sen gibi.
Tanıyorum ben seni gel desem gelmezsin!
Gidersin, git desem!
Ve gidersem bir gün neylersin?
Hiçbir şey söylemeden benden bir nefes duymadan kalsam,
Sen hiç susmasan ben çıt duymasam.
Kalsan neylerim?
Yıkımdan çoğaltırım da seni bütün enkazlardan sağ çıkarırım bizi.
Ey yar! Görüyorsun ya sonunda yine aşk kaybediyor,
Hayat kazanıyor!...
Sen benim susuzluğumu dindirecek yağmuru bulamadın.
Ben senin yağmurunu yağdıracak o bulutu.
Düş/tün kalkma sakın!
Bu ayaklanış sana ölümden yakın.
Ben yaşarım sen yokken.
Ya ben sende sandığından çoksam?
Ben varım senin yokluğun kadar dünyadaki yerim.
Sen kendini bulursan eğer yaşarken olmayacak,
Sen dilediğince varım de bende yerin kalmayacak!
Seçtiğin yaşamın son sayfasını okur gibi oluyorum.
Ve yaşamın son sayfasını, yaşamanın ön sözüne gururla bakıyorum.
Elimi uzatırken tutmaya vaktin yoktu.
Bize bir adım varken gelecek gücün bitti.
Mutluluğu sığdıracak yüreğini arıyorken,
Tutkumun o kör gözü, o yağlı ipi çekti.
Şimdi farkına bile varamayacaksın bu ölümün.
Öyle derin bir uyku bekliyor ki seni,
Uykundan düşünü çalsalar haberin olmayacak.
Hep susmayı istiyordun işte sana dilsiz bir göç…
Gün olur da uyanırsan beni değil kendini seç!
Tadın damağımda, acın içimde hala.
Ne için ağlasam gözlerimden akan
Sen gittikten sonra biriktirdiğim yaşlar?
Öyle bir bittik ki biz,
Öyle bir gittik ki bu şehirden.
Ama ama unutulmuyor işte!
Ellerinin dokunulmazlığı,
Gözlerinin bakılmazlığı,
Seninle geçen her anın başa alınmazlığı,
Unutulmuyor işte...
кαняαмαη тαzєσğℓυ
Unutulmuyor nice sevdalar bekliyor da
Gitmeye yürek mi kaldı söylesene?
Gözlerinde içimi törpülediğim kadın!
Şimdi insanlara bakıyorum.
Çoğunun bekleyeni,
Ömrüne bir ömür daha ekleyeni var.
Diyorlar ki küsme aşka daha kimler gelecek kimler geçecek.
Bilmiyorlar ki en son giden her şeyimi götürdü…
Bilmiyorlar ki en son giden daha sonra gelecekleri bile götürdü....
Şimdi ben bu eskitilmiş gençliğimle,
Yaşımı tersden yazıp öylece giden bir senin ardından,
Kime hangi sevgimi vad edecem söylesene?
Silinmiş harfim benim!...
Ellerimi tutana bulaşacak kokun,
Soluğumu paylaşan harflerini yutacak.
Oysa ben yutkunamayacağım bile.
Kurudu boğazım sen gideli
Ki sana aldığım son buket bile kurumamıştır daha.
Çürümedi vurduğum yer.
Gözle görünmez darbeleri gidişinin.
Öyle bir yer kanıyor ki içimde kanım var her damlanın içinde.
Senle aldığım nefesleri vermedim daha.
Senle aldığım nefesleri, sensiz verdiklerimle sıvamaya çalışıyorum.
Tıkanıyorum işte, soluğum kesiliyor.
Giderken bir zamanlar bendeliğini de götürseydin ya,
Ya da zıttı olmayan bir şey yapsaydın sen gibi.
Tanıyorum ben seni gel desem gelmezsin!
Gidersin, git desem!
Ve gidersem bir gün neylersin?
Hiçbir şey söylemeden benden bir nefes duymadan kalsam,
Sen hiç susmasan ben çıt duymasam.
Kalsan neylerim?
Yıkımdan çoğaltırım da seni bütün enkazlardan sağ çıkarırım bizi.
Ey yar! Görüyorsun ya sonunda yine aşk kaybediyor,
Hayat kazanıyor!...
Sen benim susuzluğumu dindirecek yağmuru bulamadın.
Ben senin yağmurunu yağdıracak o bulutu.
Düş/tün kalkma sakın!
Bu ayaklanış sana ölümden yakın.
Ben yaşarım sen yokken.
Ya ben sende sandığından çoksam?
Ben varım senin yokluğun kadar dünyadaki yerim.
Sen kendini bulursan eğer yaşarken olmayacak,
Sen dilediğince varım de bende yerin kalmayacak!
Seçtiğin yaşamın son sayfasını okur gibi oluyorum.
Ve yaşamın son sayfasını, yaşamanın ön sözüne gururla bakıyorum.
Elimi uzatırken tutmaya vaktin yoktu.
Bize bir adım varken gelecek gücün bitti.
Mutluluğu sığdıracak yüreğini arıyorken,
Tutkumun o kör gözü, o yağlı ipi çekti.
Şimdi farkına bile varamayacaksın bu ölümün.
Öyle derin bir uyku bekliyor ki seni,
Uykundan düşünü çalsalar haberin olmayacak.
Hep susmayı istiyordun işte sana dilsiz bir göç…
Gün olur da uyanırsan beni değil kendini seç!
Tadın damağımda, acın içimde hala.
Ne için ağlasam gözlerimden akan
Sen gittikten sonra biriktirdiğim yaşlar?
Öyle bir bittik ki biz,
Öyle bir gittik ki bu şehirden.
Ama ama unutulmuyor işte!
Ellerinin dokunulmazlığı,
Gözlerinin bakılmazlığı,
Seninle geçen her anın başa alınmazlığı,
Unutulmuyor işte...
кαняαмαη тαzєσğℓυ
