MustafaCİLASUN
Özel Üye
Çare olmaz
mesnetsiz merak
Ruhun dili vardır,
vicdanın sessiz sedasıdır
Hak için
sevdalı, aşk adına davalı
bir ihsandır, ummana ramdır
Ahenksiz
ne varsa onun hissiyatında
bühtandır, zira aklı ve izan kalbi inşirahtır
Kimi can
tuğyan eder sıfat için
Tağuta kul olmak, zalimin
mezalimindem almak adına
Hezeyan
ne vakit zihnini kuşatsa,
dili nefsi adına yarışmaya koyulsa
Yüreği perişandır,
kaygı ve zan içinde ki tarumardır,
nederlere bedel olan hesaptır
Merhametten
maraz doğar derler
Merhamet
kimin için yapılıyor,
nefes müddetine nispet ediyor
Malik
ve sahip aşikar iken, her hali
kuşatan ayetler sabitken asilik hükmediyor
Ne zaman
kurşun sıkan eller, izanını yitirmiş
necis bedenler niye hesapla cedelleşiyor
Ortadoğu
kanayan bir yaradır
Ümmetin hali ne kadar
perişan ve rüsva içinde ki meraktır
Mazisinden
beslenen ve iradesinden vazgeçen
kimler kalmıştır, aşkı şiardır
Necip milletin
sesi ne kadar çıksada sağır
sultanlar için mezalimlik yanı başımdadır
Ümmeti bu
hale getiren kimlerdi
Nasıl bir zihniyetin catirleriydi,
kulun imanı hangi haldeydi
Önce
kalbi rabıtayı katlettiler, zihni
mesnetsizliğe esir edip sonra alay ettiler
Ümaranın
aklı tutulmuş, alimin vecdi kurumuş,
velinin aşikar olan aşkını katlettiler
Şimdi hangi
çocuğa baksam
Zavallı annesinin çaresizliğini
hicranın ahıyla yudumlasam
Takati
kesilmiş babanın esaretini hakkıyla
anlasam ve umut şevkine kansam
Yitip giden
ne varsa hiç usanmadan bin hüzünle
ve sabrın ecriyle yeniden yazsam
Mustafa CİLASUN
