doker

Bir ömür sussam, hiç konuşmasam Boğazım kuruyup, acziyetim için soluk soluğa kalsam,ağlasam Ruhumun hicran damlalarını bir bir sahibine sessizce ve melülleşerek yazsam Dinmeyen figanımı saklasam, huzura çıkınca utanmasam, umutları soldurmasam Kanmalı yüreğim, yanmalı aşkınşa Haşyet salan...

Henüz idrak edene kadar Zihnim ne anlar ve sadece merak içinde bakar Kalbim ruhun ummanından misaller sunar ve gözlerim çaresiz bakar Gün bitmek üzere şimdi Yeşeren umutlar iklimler misali dipdiri Edebine bürünmüş, sabrı bilenmiş, kanaat ehli bir nisanın süruru gibi Ey ağalar ve paşalar...