kalbini

Hislerim Hasretinle inlerken Bıraktığın izlerin gölgesindeyim Dinmeyen Esintim ilham pirim Sinemde tartışılmaz zenginliğim Hazinem Tefekkür ziyadem Hali edep payem tevazuu hanem Güzelliği Fark edemediğim nevi Serdettiğin sevgi yüreğimdir yeri Zaman Seninle hazzı kelam Vuslat...

Taşları utandırdığın yetti, al kalbini, git cehenneme odun ol! Taşlar sözünde durur. Nereye koyduysak, öylece kalır orada. Yerinde ağırdırlar. Hangi biçimi verdiysek, sadık kalır yonttuğumuz haline. Beklerler bıraktığımız yerde bizi. Kaypaklık etmezler. Dönmezler verdikleri sözden. Ama senin...

Suistimallar günbegün artıyor Ruhumu daraltıyor,müşterekliğimiz adına ne kadar acı veriyor Bir sıfat sahibi olmak ne kadar kifayet ediyor, sesgisiz kalp neden firak ediyor Adeta uzavlar dile geliyor,süret-i hal dedirten çılgınlıklar, ah pişkinlik görülüyor Zabıtalar dilenci kovalıyor Yakalana...

Sen onun kalbini mi yardın? MEDİNE'ye dönen askerler Hz. Peygamber'in karşısındadır. Sevgili peygamberimiz son derece sinirlidir. Arkadaşları O'nu böyle görmeye pek alışık değillerdir. Ama o bir olaya odaklanmış, cevabını beklemektedir. Olay önemlidir, çünkü Hz. Peygamber dönemindeki her olay...

Artık zamanı geldi son o demlerin Dalları terk eden yaprakla bilirim Mahzun sinede, sessizdir nefesim Halin ikliminde kudretle ürperirim Neyleyim geldim, o gün gideceğim Müddeti nefeste, şaşkın haldeyim Neyi bileceğim bahaneler tercihim Ben idraki neyleyim ruhsuz biriyim Ne gülden, ne...

Mademki Seni hiç göremeden Nefesinin kudretinde ömür tüketmeden Gıyabında Mütemadiyen serinlerken Hasretinle yaprakları okşayarak giderken Gülün Renginde dikeniyle Gözyaşlarımın hengâmesinde seyrederken Kuşlara Aşiyandan anlatırken Muhabbetin girdabında kuraklığı yaşarken Seni Vicdanımla...

Ey gökyüzünün alyansları siz duyun bu sesimi Sinem harap, yürek bitap, bir ses etmiyor sevgili Yalnız siz anlarsınız, biliyorum ki sessiz kalırsınız Efkâr-ı halimizi, evet sizlerle suskun yâre anlatırız Yıldırım aşkımı, yakan ar mı hangi anı yaşıyoruz Ani bir vakitte olacak bir iş miydi...

Taşları utandırdığın yetti; al kalbini, git cehenneme odun ol! Taşlar sözünde durur. Nereye koyduysak, öylece kalır orada. Yerinde ağırdırlar. Hangi biçimi verdiysek, sadık kalır yonttuğumuz haline. Beklerler bıraktığımız yerde bizi. Kaypaklık etmezler. Dönmezler verdikleri sözden. Ama senin...

[FONT=Palatino Linotype, serif]Hangi sabahın farkındaydım, elhak ayarsızdım [FONT=Palatino Linotype, serif]Sanki sinemde çöreklenmiş derd-i gamın hülyasındaydım, yılgın ve manasızdım [FONT=Palatino Linotype, serif]Hangi koşturmanın galasındaydım, ruhumun figanını dinlerken sessizce niyazdaydım...

İnsanların Kalbini Kırmayın! [COLOR=#ff3333]İnsanların Kalbini Kırmayın! Bir gün zamanın sultanı Mevlana Halid-i Bağdad-i hazretlerinden dua istiyor. Buyuruyor ki: (Elbette sultanlara, valilere, idarecilere dua ediyoruz; fakat tebaanız arasında zulüm görmüş biri varsa, benim duam kabul...

Kalbini kıdığım için kalbim huzurlu değilim... Çok güçlü değil kalplerimiz. Kırılabiliyor..İnsanlar bazen kırıcı olabiliyorlar. Bazen yüreğimiz yanıyor..Bazen sadece "susmak" kalıyor bize.. Neler yaşıyoruz. Ne sıkıntılar çevreliyor değil mi etrafımızı, kalbimizi, ruhumuzu. . . Bana pollyanna ya...