hüzünlüyüm | Bedirhan GÖKÇE

ceylannur

Yeni Üyemiz
hüzünlüyüm....
Hüzünlüyüm

Çünkü yazın son demleri…
Akşam esintileri,
Gece oturmaları,
Balkon sefaları,
Kapı önü sohbetleri bitti…
Kuş cıvıltıları,
Çocukların çığlıkları,
Ağaçlarımın yeşili gitti.

Sarıya döndü yapraklar
Üşüyen ellerinde ninemin
Yüzünün rengi gitti…
Güneşimin rengi gitti,
Yaz bitti.


***

Hüzünlüyüm

Çünkü Ramazanın son demleri…
Uçuk benizinde, bir çocuğun ilk sevinci, ilk iftarı,
Pide kuyruğundaki babanın sofraya düşen telaşı,
Minarenin ucunda azalan, müezzinin son öksürükleri,
Merhaba ile başlayan mahyaların Elveda serzenişi…
Güllaç beyazlığında tülbentli annelerin mukabele sesleri,
Meydana kurulan Ramazan şenlikleri bitti…


Bitti ramazan bitti…
Teravih güzellemeleri,
Cami önü sohbetleri,
Mahur bakışlı sahur yüzleri,
Kalkılamayan sahurların tedirgin gündüzleri,
Uyandırılamayan çocukların yorgun anneleri,
Davulcunun tokmağı, iftar topunun sesi, içimin sevinci gitti…
Öyle ya Ramazan bitti.
Seneye ?
Belki….
Ama bu sene bitti…



‘Dur,daha kaç gün var, hemen bitirdin’ diyenleri duyar gibiyim
Önümüzdeki hafta herkes bunları yazacak ve okuyanın içi hüzün dolsa da kimsenin zamanı döndürmeye imkanı olmayacak…


Bu yüzden diyorum ki dem bu dem, fırsat bu fırsat…
Değerlendiremediğiniz ne varsa değerlendirin.
Ramazana dair ne varsa yaşayın ve yaşatın.
Benden söylemesi;
15 gün sonra ne Ramazan kalır ne de yaz,
Ey benim güzel Allah’ım şu mübarek zamanda
Fakiri zengine… seveni sevene yaz.

***

Bedirhan Gökçe
 
Üst Alt