Okyay
ÖZEL ÜYE
Annen de- baban da sağ ise eğer,
Bu büyük fırsattır, dünyaya değer,
Aç kanatlarını, üstlerine ger,
Olâki Mevlâ’yı hoşnûd edersin.
Hem onlar için duâda bulun,
Rahmân’a açılsın her iki elin,
Ta içten yalvarsın, şefkatle dilin,
Bakmışsın ödüle, önde gidersin.
“Yâ Rabbi, onlara, merhamet eyle,
Bana yaptıkları muâmeleyle,
"Cennetle taltif et, bir mağfiretle”,
Deyiver!..belki de, Hak sözü dersin.
Hep güler yüzünle, tevâzu göster,
Pek keyfin yerinde olmasın ister,
Şeytan da, nefsin de inanki pes der,
Dile gayri Hakk’tan; mükâfat versin.
Hal- hatır sorarken, sesini alçalt,
Her bir isteğini, bal gibi anlat,
Sözünden- tavrından, olsunlar rahat,
Bilesin!..ebeden mutlu olursun.
Hem haram değilse, istedikleri,
Emir gelsin sana, her dedikleri,
Saygıyla ifa et, bu talepleri,
İlerde, aynını sen de bulursun.
Bil ki; ne ekersen, onu biçersin,
Hayat iksirini, takdim edersen,
Sen de çocuğundan onu içersin,
Ötede, ayrıca memnun kalırsın.
Ana- baba hakkı ödenemezki,
Ödedim sansan da, tam denemezki,
Maddeten olsa da, mânâ yetmezki,
Tasavvur edersen, aczi bilirsin.
Ana duygusunu, taşımak gerek,
Bu şevki, can feda yaşamak gerek,
Babaca, gücünü döşemek gerek,
O dem ne sızlanır, ne erinirsin.
Satın alınamaz, o ince şefkat,
Yürek cız demeli, atmalı tak- tak,
Sevgiden, merakla, ya o ‘ağlamak’ !...
Bahâ biçilmez şey, o ayrı dursun…
Dön- dolaş ananın, öp ellerinden,
Duâ almaya bak, pâk dillerinden,
Baban ki; o berrak, has yüreğinden,
Başını okşasın, vefâyı görsün.
Yâ Rabbi ! Yalvarmak sırası bizde,
Annemiz- Babamız, tâç hepimizde,
Anne- Baba hakkı, borç dinimizde,
Memnun eyle Rabbim, çünkü kadirsin.
Bizleri onlara, lâyık evlât kıl,
Böylece emrini, yapmış olalım.
Cennete girsinler, lütfen ikram kıl,
Bize de ihsan et, orda bulalım.
Şevket OKYAY
Moderatör tarafında düzenlendi:
