Behlül Dana'dan bir hisse...
Meşhur veli Behlül Dana,bir ara hiç gülmez düşünür olmuş .
Bu durum, tacı,tahtı ve saltanatıyla ün salmış üvey kardeşi Halife Harun Reşid’in canını sıkar.
Kardeşinin mutlu olduğunu görüp kendisine haber verenleri müfakarlandıracığını ilan eder.
Nihayet bir gün adamları onun gülümsediğini, gelip halifeye haber verirler.
Harun Reşid, Behlül Dana’yı çağırtır.
Daha önce neden gülmeyip mutsuz dolaştığını, şimdi niye durumunun değiştiğini merak ettiğini söyler.
Behlül bunun sebebini şöyle açıklar.
- Ben senin üvey kardeşinim, sen halifesin. Ben kendime sen tebana sorumlusun. Bütün insanları memnun edip, hepsine adil davranmak kolay iş değildir. Adaletsiz hükümdarın sonunu sen benden daha iyi bilirsin. İşte bu yüzden senin hakkında kaygılıyım. Allahu Teala, senin günahlarını hesabını benden sorar mı der ve korkuyla dolaşırdım. Adamların beni gülümserkene gördüğünde bir kasabın önünden geçiyordum. Orada hayvanın kendi bacağından ayrın çengele asılı olduğunu gördüm. Anladım ki , hereks kendi hesabındar mes’uldür. Şimdi bu yüzden mutluyum ve müsterihim, der.
Koca halife korkuyla irkilir. Bilir ki,Behlül boş konuşmaz. Hissesine düşeni almıştır artık.
Zamanla bu kıssa dilimize " Her koyun kendi bacağından asılır" şeklinde girmiş ve atasözü olarak kültürümüzde yer almıştır.
Bu sözün anlamı " Kendine gel bu davranışının hesabını verirken kimse sana yardım edemez."dir.
Ancak günümüzde "neme lazımcılar" için mazeret olmuş " ne hali varsa görsün , onun günahından bana be, her koyun kendi bacağından asılır" şeklinde kullanır.
Halbuki İslam’da emri bil ma’ruf ve nehyi anil-münker (iyilikleri emir ve tavsiye etme,kötülükten vazgeçirme) prensibi vardır ve çok önemlidir.*
Behlül-Dânâ’nın kastetdiği bir uyarıdır ikazdır. Kişini başkasına güvenerek yanlış iş yapmasını önlemektir ve ahireti,hesabı,amel defterini hatırlamaktır. Zira herkes kendi hesabını kendisi verecektir
Alıntıdır
Meşhur veli Behlül Dana,bir ara hiç gülmez düşünür olmuş .
Bu durum, tacı,tahtı ve saltanatıyla ün salmış üvey kardeşi Halife Harun Reşid’in canını sıkar.
Kardeşinin mutlu olduğunu görüp kendisine haber verenleri müfakarlandıracığını ilan eder.
Nihayet bir gün adamları onun gülümsediğini, gelip halifeye haber verirler.
Harun Reşid, Behlül Dana’yı çağırtır.
Daha önce neden gülmeyip mutsuz dolaştığını, şimdi niye durumunun değiştiğini merak ettiğini söyler.
Behlül bunun sebebini şöyle açıklar.
- Ben senin üvey kardeşinim, sen halifesin. Ben kendime sen tebana sorumlusun. Bütün insanları memnun edip, hepsine adil davranmak kolay iş değildir. Adaletsiz hükümdarın sonunu sen benden daha iyi bilirsin. İşte bu yüzden senin hakkında kaygılıyım. Allahu Teala, senin günahlarını hesabını benden sorar mı der ve korkuyla dolaşırdım. Adamların beni gülümserkene gördüğünde bir kasabın önünden geçiyordum. Orada hayvanın kendi bacağından ayrın çengele asılı olduğunu gördüm. Anladım ki , hereks kendi hesabındar mes’uldür. Şimdi bu yüzden mutluyum ve müsterihim, der.
Koca halife korkuyla irkilir. Bilir ki,Behlül boş konuşmaz. Hissesine düşeni almıştır artık.
Zamanla bu kıssa dilimize " Her koyun kendi bacağından asılır" şeklinde girmiş ve atasözü olarak kültürümüzde yer almıştır.
Bu sözün anlamı " Kendine gel bu davranışının hesabını verirken kimse sana yardım edemez."dir.
Ancak günümüzde "neme lazımcılar" için mazeret olmuş " ne hali varsa görsün , onun günahından bana be, her koyun kendi bacağından asılır" şeklinde kullanır.
Halbuki İslam’da emri bil ma’ruf ve nehyi anil-münker (iyilikleri emir ve tavsiye etme,kötülükten vazgeçirme) prensibi vardır ve çok önemlidir.*
Behlül-Dânâ’nın kastetdiği bir uyarıdır ikazdır. Kişini başkasına güvenerek yanlış iş yapmasını önlemektir ve ahireti,hesabı,amel defterini hatırlamaktır. Zira herkes kendi hesabını kendisi verecektir
Alıntıdır
napalım......
