H A S E T
Haset korkunç âfet’tir, kasırga’dır-tûfan’dır,
Önüne ne gelirse, kırıp-döken yıkandır.
Ya da obur-aç gözlü, güzelliği yutandır,
Nefsin isyankâr hali, sükun bilmez ki Haset.
Târih’te Krallık’lar- Devlet’ler, yok olmuştur.
Çoğu haset yüzünden, oyulup yıkılmıştır.
Sonucun altında da, hep hasetler kalmıştır.
Kendisi yok olmadan, ıslah olmaz ki Haset.
Haset; nefis’ten doğar, babası'ysa şeytan’dır.
Ürettiği metâ’ı, kıskançlık ve bühtan’dır.
Hile ve desise’si, oldukça da yamandır.
Muradına ermeden, rahat bulmaz ki Haset.
Ateş nasıl odunu, yiyorsa yavaş-yavaş,
Haset de hayırları, yir öyle-açar savaş.
Sâhibi ‘Dünya-Ahret’, kaybeder ki –ne uğraş,
Feci sonu görmeden, yola gelmez ki Haset.
Mevlâ’mızın buyruğu ki Felâk Suresinden,
“Haset ettiği zaman, kıskanç’ın hasedinden ,
Sabah’ın Rabbi’sine, sığınırım de” hemen,
Büyük güç sarsmadıkça, kolay salmaz ki Haset.
Dinimizde şu sözler, gör ne özlü ilaç’tır,
“kim kimi haset eder, ise- ona muhtaç tır”.
Demek haset edilen, tok'sa-hasetçi aç'tır.
Bunlardan hisse kapıp, biraz almaz ki Haset.
Bu konuda söylenmiş, ata sözlerimiz var,
Hani; “haset’in mumu, yatsıya kadar yanar”.
Hayır-bana kalırsa, daha önce de söner.
Çünkü hırs’tan boğulur, sağlam kalmaz ki Haset.
Haset’ten korunmanın, iki güçlü çâresi,
Öncesi-‘kâmil imân’, akıl’dır bir tânesi.
ALLAH korkusu”ise, bu şerrin tek kalesi.
Bunlar gerçek kalkan’dır, yoksa ölmez ki Haset.
Nefsin kıskanç’lığından, haset’ten hıfz et yâ RABB.
Açgözlü’lük-bahil’lik, kesat’tan hıfz et yâ RABB.
Su’i-zan ve kovcu’luk, fesat’tan hıfz et yâ RABB.
Eğer sen hıfz etmezsen, yâ Rabb solmaz ki Haset.
Bir birimizi koru, hatta neslimizi de,
Bu korkunç tehlikeden, kaçsın kardeşlerim de.
Ne kalp-ne dil-ne gönül, âzânın hiç birinde ,
Haset’e yer olmasın, yâ Rabb yok osun Haset.
Şevket OKYAY
Moderatör tarafında düzenlendi:
