MustafaCİLASUN
Özel Üye
Gönül
aşka amil bir sebildir
Hak için
ceht eden mücbirdir,
sedasına ram firkattir
Ne kadar
harap olsa, feda olmak
için vecde maruf hicrandır
Histen çok uzaktır,
keyfiyeti ne yapacaktır,
ruhuyla barışık bir vivdandır
Ne kadar
melülleşse sabrı ardır
Kanaat
ettiği nispette
vuslata ziyadesiyle yakındır
Çilenin
pervazlarında nefes alan,
süruruna kanan naif efkardır
Şayet
bir har varsa,
gözlerden dökülen
yaşlar niyazsa, kim için nidadır
Hangi
nefes hasreti tanımaz
Ruhunun
derinliklerinde
sessizlik içinde barındırmaz
Umutların
günyüzüne çıkması için
sabırla uyutmaz, nasibine adanmaz
Sadakati ve ihaneti
şehrederek hakikatin
ecriyle nefsini terbiyeye çalışmaz
Heves ne
kadar umulan niyazdır
Nefsin
süretinden nükseden
hüsran için kalbine tavdır
İnsan
hangi gaye uğruna can
taşımaktadır, hesap çok mu uzaktır
Hangi
mazi sayfasını aralarsan,
ruhunda derin bir hicran yaşatacaktır
Kalbi buruk
kimi görürsen ürkme
Sinesinden
nükseden insicamı
sessizlik içinde dinle
Hüzün
buğulu gözlerden süsülür,
sürur saadet adına sevinçtir diye
Bahtını arileştirme,
uman denizlerden müteşekkildir,
kalp söyle kimindir çekinme
Kolların
boş kalsa, umudun açmazsa
Nefesin
tükenmeden yerinme, vakti
ne zaman haline yakındır ağlama
Herşeyin
hayırlara tebdil olması için
yakar vurunma, ah u zara hiç sığınma
Ruhun ve kalbin
Rabbin için vakfedilmeli,
nedamet içinde nefse kılıf geçirilmemeli
Mustafa CİLASUN
